Της ανοχής μας πώς στενέψαν τα κουμπώματα
Χολή πώς στάξαν στα ποτήρια οι καλημέρες
Πώς τα φιλιά, ύπουλα γίναν μαχαιρώματα
Πώς τα γλυκόλογα, κατάρες και φοβέρες

Κόντρα στον έρωτα ποιά λογική ζυγιάσαμε

κι έχουμε τρις όσα πιστέψαμε προδώσει
Ποιές γέννες πόθων μας, ψυχρά στο γόνυ σφάξαμε
θυσία στ' άρρωστο, το Εγώ, να δυναμώσει

Για τα μεγάλα τι κι αν είχαμε προσόντα
τα πιο αλλόκοτα, εμείς, της πλάσης όντα
στην αγκαλιά κάθε που τ' Όνειρο κρατάμε
τα χέρια ανοίγουμε
να πέσει αφήνουμε
σπάει...
μαζί του σπάμε...

____© Copyright, Katia____
μελοιποιημένο από τον Θωμά Οικονόμου

Προβολές: 404

Σχόλιο από τον/την Katia στις 30 Μάρτιος 2012 στις 20:43

Καλησπέρα παρεάρα όμορφη!!!!! Ειστε ολοι καλα ή να βαλω τις φωνες?

Κι εγω εδω, να συμμετεχω και παλι με τα παλια τα ιδια, μεχρι να μου πειτε οτι με βαρεθηκατε... Χα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάρτιος 2012 στις 21:47

Υπεροχο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ στις 30 Μάρτιος 2012 στις 22:13

χίλια μπράβο..!!!!!!!!  δεν χάθηκε η ελπίδα.... όταν υπάρχουν τέτοιες πένες..!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 31 Μάρτιος 2012 στις 0:20

πολύ ωραίοο..

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 31 Μάρτιος 2012 στις 1:10

Εγώ δηλαδή τι να πω...

Δηλώνω "άρρωστη" με τα τραγούδια σου γενικώς 

και ειδικώς με το σημερινό λόγια δεν υπάρχουν!!! Τέλος!!!

---

Φιλιά πολλά κούκλα!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 31 Μάρτιος 2012 στις 1:14

Εγώ ήμουν έτοιμη να βάλω τις φωνές...με πρόφτασες!!!

Είπα μήπως εσύ μας βαρέθηκες!

Και φέρνε παιδί μου τα αριστουργήματά σου, για εδώ είναι καινούργια είπαμε

που και παλιά να ήτανε δηλαδή δεν τα βαριέσαι ποτέ!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 31 Μάρτιος 2012 στις 5:20



...Πώς τα φιλιά, ύπουλα γίναν μαχαιρώματα 
Πώς τα γλυκόλογα, κατάρες και φοβέρες...


...στίχος δυνατός, αληθινός...μ'αντιπροσωπεύει...ίσως τα σ'αγαπώ αξίζει να παραμένουν ανείπωτα...έτσι την αξία τους διατηρούν...












Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 31 Μάρτιος 2012 στις 22:49

Βρε καλώς την κοπέλα,πετάμε ένα ποίημα δυναμίτη και εξαφανιζόμαστε,όπως λέει και η Ειρήνη για εμάς καινούγια είναι οπότε περιμένουμε.

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 1 Απρίλιος 2012 στις 7:28

.

Ωραίο !!!!!!!!!!!!!!

Την καλημέρα μου !

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 1 Απρίλιος 2012 στις 14:01

λένε η τέχνη είναι θεία τρέλα και στη περίπτωση σου το επαληθεύεις.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services