Καναπεδάτο ...

[Στιχοπλάστης]

============================

'

'

Χάλασε το ασανσέρ κι ανέβαινα τη σκάλα.

Ακούω μιλάει ψυθιριστά η αφρατούλα Βέτα.

Είναι μαζί η φίλη της η Σούλα η σγουρομάλλα.

Ίσα την βλέπω πάνωθε, στους ώμους μια ζακέτα.

 

«Ξέρεις.., μ’ αρέσει Σούλα μου πολύ καναπεδάτο

σαν έρθει σπίτι ο Χρήστος μου αργά το μεσημέρι …

Παίρνω έναν πολύ βαθειά και μοσκομυρωδάτο

μαθές και καθημερινά και δίχως χασομέρι ! »

 

«Δεν περιμένω Σούλα μου, πότε να σκοτεινιάσει

γιατί μπορεί ο Χρήστος μου να μου χτυπήσει πάτο,

μπορεί από τη στέρηση φούσκωμα να τον πιάσει

γι’ αυτό έμ’ κάνω γρήγορα, ..έμ΄ και καναπεδάτο ! »

 

Μού ‘ρθε νταμπλάς ρε μάγκα μου και ξαναστήνω ώτα.

Τώρα της Σούλας η φωνή ακούγεται να λέει:

«Σ’ εμένα Βέτα το πρωΐ έρχεται η Παναγιώτα

τον παίρνει στην καρέκλα μου και σε ευτυχία πλέει »

 

«Στο καρεκλάτο Βέτα μου ποτέ δε μού ‘χε αρέσει,

μ’ αρέσει μονοκόματος και σε φαρδύ κρεβάτι.

Στον καναπέ ο κώλος μου πολύ έχει πονέσει

και στην καρέκλα μια φορά μου βγήκε τό ‘να μάτι ! »

'

.          ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

 

Ρε φίλε μου τι γίνεται στην πολυκατοικία ..!..

..ρωτήθηκα σκεπτόμενος πώς να τις πλησιάσω,

η γκλάβα πάνω έφτιαχνε ψυχρή δολοπλοκία

κι η κάτω λέει φέρε μου καρύδια για να σπάσω !

'

Τσάκ ! κι εμφανίζομαι σαν το σπαθί το δυάρι !

«Κορίτσια καλημέρα σας ! πως είστε και πως πάει ?

έχω ζωάκι ακούραστο, άγριο μα χαδιάρη !

Να σας το φέρω αργότερα, σπίτι να σας φυλάει ?  (!) »

 

«Μη μου το φέρεις μοναχά πάνω στο μεσημέρι

παίρνω τον υπνάκο μου » Μου αποκριέται η Βέτα

Και σκέφτομαι πως έπαθα ξανά μανά χουνέρι

κι άσπρισα απ’ το σικλέτι μου σαν Δωδωνίσια φέτα !

.

.

[Στιχοπλάστης]

'

Άκουσα καναπεδάτο

και σκεφτόμουν κάτι αφράτο !

Δεν κατάλαβα τι λέγαν

πήγα απ' τ' άλφα στο ωμέγαν ...

,

Φτού ! ...

.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Χαχαχαχα κεφατο σε βρισκω και παλι!!!
Πολυ ωραιο!!!
Εστησες τα ωτα σου
κι ακουσες τη βετα
καναπεδατο επαιρνε
υπνακο νετα σκετα
εσυ το παρεξηγησες
πηγε αλλου ο νου σου
καλο χουνερι επαθες
στη βιαση του μυαλου σου χαχαχα

[Ειρήνη]

Κόντεψε να με στείλουνε η Σούλα και η Βέτα,

από το γέλιο το πολύ στο παρά τρίχα, νέτα.

Και μόλις είχα σηκωθεί απ' τον καναπεδάτο

τον ύπνο μου και βρέθηκα να σπαρταράω κάτω.

Από το στόμα ο καφές έχρισε την οθόνη

φώναζα λες και μ' άκουγες, "ρε Στιχοπλάστη σώνει"

χα χα χα χα χα χα χα χα χα

χα χα χα χα χα χα

χα χα χα χα χα

χα χα χα

χα χα

χα

[Παντελής]

καλό βράδι φιλαράκι μου!!!!!!

[Ειρήνη]

Ένεκα βρε του καναπέ

έφτιαξα δεύτερο φραπέ

και ξαναήρθα πάλαι

μα θα πνιγώ φοβούμαι το

για άλλη μια Μεγάλε

αχ το πισί θα τον λουστεί

ξανά και πα ωτακουστή χαχαχαχαχαχα

χαχαχαχαχαχα

[Ειρήνη]

Δεν ήτανε  ιδέα αυτή

 να στήσεις κύριε αυτί 

ν' ακούσεις τ' άλλα 'ντ' άλλα

και καταλήξαμε μαθέ

εγώ να χύνω τον καφέ

κι εσύ σαν Δωδωνίσια φέ

πιο άσπρος κι απ' το γάλα.

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Κι εγώ που νόμιζα αδερφέ

πως παίρνουν μόνο τον καφέ

αλλά η Βέτα μας η υπναρού

κοιμόταν του καλού καιρού!

κι εγώ σαν την ζηλιάρα Σούλα

ήθελα νάπαιρνα ένα στη ζούλα

υπνάκο λέμε εκεί στον καναπέ

και σαν ξυπνούσα, ένα φραπέ.

[Palioxaraktiras]

Μήπως μένει η Ειρήνη στην πολυκατοικία σου και τη μπέρδεψες με τη Βέτα βρε στιχοπλαστη? Εκτός κι αν όλες τον παίρνουν καναπεδάτο !!!

Πάντως διαβάζοντάς σε, σε φαντάστηκα  ως Σουρή - Σάτυρο, να κρυφακούς κρυμμένος στις σκάλες. (ωχ!!!  έβαλα 2 φορές το σε, σε συνέχεια, λες να με τιμωρήσει κανένας καθηγητής?) 

[Βασίλης Ασπρογειάτης]

Γειά σου στιχοπλά!!!!

Μοναδικός στο είδος σου!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα φίλε μου!!!!!!!!!!!!!!!!

[αισχυλος]

χαχα πολυ γαματο το καναπεδατο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!