Το πρωί...
το μεσημέρι...
το απόγευμα...
το βράδυ...
η νύχτα...
Σε ανύποπτες στιγμές,
ήρθε ο πόνος,
το ρήμαγμα,
η γαλήνη,
το δώρο,
το σκόρπισμα,
το κουράγιο.
Έγιναν πολλά τότε,
αλλά πάντα,
από πίσω τους κρυβόταν η επιβολή.
Και δε βρέθηκαν,
είναι η αλήθεια,
πολλά λόγια
στην ενεργητική φωνή,
για να δοθεί
στα κομμάτια του χρόνου,
ο ρόλος του αντικειμένου
απέναντι στα ρήματά μας.

Προβολές: 139

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 28 Οκτώβριος 2011 στις 19:07

.

Πολύ ωραίο και πετυχημένα τα λες !!!!!!!!!!!

Μου δίνεις πάσα...

 

Τα ρήματα μένουν σε ψυχές, που δε γνωρίζουν σχόλη

και τρέχουν πάντα σαν το φως στου χρόνου το περβόλι

Πάντ` αγνοούν   επιβολές  κι ανάστημα υψώνουν

να βρουν απήχησης βολές , τύχες να μη σκλαβώνουν ...

 

Την καλησπέρα μου !

 

 

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 4 Νοέμβριος 2011 στις 15:55
υπέροχο!!!μπράβο σου!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services