Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΤΟ ΦΥΛΑΧΤΟ

Συννέφιασε κι αυτό το πρωϊνό
στα όμορφα χέρια σου θα βρω το φυλαχτό
της Άνοιξης τ’ απέραντο Εγώ
στου ήλιου μας ένα παράθυρο ανοιχτό.

Πήρε ο χρόνος τη δική σου τη ματιά
έσμιξε η λάμψη με τ’ αέρα τα πανιά
έδωσε δρόμο πρωϊνό Καλοκαιριού
χάρισε όμορφο αυγής παραμυθιού.

Δρόμος που φώτισε η δική σου η σκιά
μ’ ένα χαμόγελο Φθινόπωρου μπροστά
αιτία – τάξη κι αφορμή
ενός χαμένου Φεγγαριού διαταγή.

Δόξασε ο χώρος της ζωής σου το γιατί
ένα Χειμώνα που ‘ταν σαν μια Προσευχή
στα πόδια σου μπροστά καρτερικά
ανθίζουν τα λουλούδια του χιονιά.

Προβολές: 40

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Σεπτέμβριος 2011 στις 13:24: Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την santana στις 5 Σεπτέμβριος 2011 στις 16:32: της Άνοιξης τ’ απέραντο Εγώ
στου ήλιου μας ένα παράθυρο ανοιχτό...

χαρακτηριστικλη έκφραση για την υπομονή στην εγάπη!!!

εξαιρετικό!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 6 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:30: πολυ ομορφο Κωστα ,καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Δημήτρης Φάββας στις 6 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:25: Πολύ όμορφο. Καλησπέρα!!!

Σχόλιο από τον/την diji grampsas στις 6 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:36: Πολύ καλό!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 7 Σεπτέμβριος 2011 στις 12:06: στα πόδια σου μπροστά καρτερικά
ανθίζουν τα λουλούδια του χιονιά

Ποιητικός λόγος απίθανος και υπέροχος!!!!

Καλημέρα Κωνσταντίνε!