Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Σολωμός Σολωμού,απών.

14 Αυγούστου,μια νύχτα ίδια όπως τότε,προσπαθώ να θυμηθώ ή να ξεχάσω..
Μια ανάγκη απερίγραπτη με σπρώχνει να γράψω,να γράψω για έναν ήρωα,για έναν αδελφό,για έναν φίλο που λείπει..
Μα η πένα στα χέρια μου τρέμει,αντιστέκεται,αρνείται να με αφήσει.

´´Σταμάτα!´´ φωνάζει μια φωνή βαθιά μες την ψυχή μου,´´σταμάτα!´´.
´´Λόγια γράφτηκαν πολλά,φτάνει!´´.

Η πένα πέφτει απ τα χέρια μου,ακίνητη πάνω στο χαρτί,αφήνεται στη σιωπή..

Ενός λεπτού σιγή λοιπόν,για εκείνους τους ατρόμητους..

Προβολές: 49

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 15 Αύγουστος 2011 στις 17:06: *

Ενός λεπτού σιγή λοιπόν,για εκείνους τους ατρόμητους..

¨Αχνα ... σσσστττ ... τσιμουδιά !!! ...

Respect !!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Αύγουστος 2011 στις 17:50: Τιμη στο παλικαρι!!!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 15 Αύγουστος 2011 στις 18:43: Αθάνατος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 16 Αύγουστος 2011 στις 11:56: 14 Αυγούστου,μια νύχτα ίδια όπως τότε,προσπαθώ να θυμηθώ ή να ξεχάσω..
Μια ανάγκη απερίγραπτη με σπρώχνει να γράψω,να γράψω για έναν ήρωα,για έναν αδελφό,για έναν φίλο που λείπει..
Μα η πένα στα χέρια μου τρέμει,αντιστέκεται,αρνείται να με αφήσει. Τα λόγια δεν είναι ποτέ αρκετά για τους ήρωες. Έυγε.