Τέλος χρόνου,

Επιστρέφω το κορμί μου.

Κρατώ μονάχα

τη διαφορά που προέκυψε

στο διάστημα της ύπαρξης.

Ρευστοποιημένη

σε αποτυχίες κι επιτυχίες.

Για να μου μείνει και κάτι,

με το οποίο να πλύνω τη ψυχή μου,

που έβαλα ενέχυρο

στα ορατά και τ' αόρατα,

ώστε ν' αποκτήσω το δικαίωμα γνωριμίας

με τη γεύση τους.

Θα είσαι,

και μια λάμψη

κάπου μέσα στον κόσμο,

και κρυμμένος ήλιος.

Ευλογία και κατάρα

που ορθώνονται

από την ίδια κινητήρια δύναμη.

Απο ό,τι πήρες,

χωρίς να το διεκδικήσεις ποτέ.

Με υποθέσεις

αναισθητοποίησα

τη ζωή μου.

Καθυστέρησε να νιώσει

το κρύο

του πιο πρόσφατου απολογισμού,

κι αυτός

την πρόλαβε γυμνή.

Λόγω έκτακτης ανάγκης,

το κοχύλι αυτό,

δεν ανήκει πια

στη διακόσμηση του δωματίου.

Προωθείται

στην πρώτη γραμμή

των συμβολισμών που επείγουν.

Πρέπει

να ζωντανεύει ανελλειπώς,

την παρηγοριά ενός καλοκαιριού.

Κακά τα ψέμματα.

Καμία απο αυτές

τις προσπάθειες ανεύρεσης,

δεν αποτελεί οδηγό ματαιοπονίας.

Η αιμορραγία,

πράγματι γεννήθηκε.

Απλώς,

το αίσθημα του πόνου,

έτσι οξύ καθως είναι,

ταίριασε και χάθηκε

μέσα στη προθυμία κάποιων ανθρώπων,

που έσκυψαν,

για να μειώσουν την εδώ αγωνία.

Όσο για τις στεγνές αποδείξεις,

αυτές δεν υπάρχουν πιά.

Μονάχα σε περίπτωση μοναξιάς,

ίσως…

Ας κλάψω μόνος...

Καλύτερα έτσι.

Κάτω απο τέτοιες συνθήκες υγρασίας,

σαπίζουν τα ψέμματα

κι ό,τι στο εξής θα σου χαρίζω,

θα είναι στ' αλήθεια

δικό μου.

και τ' αφήσαμε,

πολύ κοντά το ένα με το άλλο,

πάνω στο αιωνόβιο δέντρο,

να δακρύζουν

ώσπου να ξεραθεί από εμπιστοσύνη

η φλούδα της διάκρισης

και να επέλθει

το πραγματικό δέσιμό τους

και μια αιώνια,

μονολεκτική υπόμνηση συνύπαρξης.

Ε,

απο τότε που κουβαλάω τη χάραξη,

στην οποία προχώρησα εγώ,

φοβάμαι πολύ,

όταν ακούω για αδιευκρίνιστες αιτίες πυρκαγιάς.

Στο κωδικοποιημένο "οπλίσατε",

βρέθηκε αιωρούμενος,

στην πλευρά της ζωής.

Με κλεισμένα μάτια.

όχι με σκοπό να προστατευτεί αυθόρμητα,

απο την εκπυρσοκρότηση του ανεπανόρθωτου,

αλλά για να ρίξει τη χαριστική βολή,

στον εαυτό του.

Παρότι κι αυτό,

γνήσιο απόσταγμα

επιλογής που στοχοποιεί,

το δηλητήριο μιάς πρόθεσης,

ακυβέρνητο

αφότου δόθηκε,

μη βρίσκοντας αμφιταλαντεύσεις

κύλησε

προς τους δισταγμούς.

Αλλεπάλληλες επιτυχίες του καθρέφτη,

κι ας μη σταματούν οι επιθέσεις.

Ο πόλεμος

απεικονίζεται πάντα ωχρός,

ετερόφωτος

απο την επινόηση

και το χειρότερο,

σε διαρκή εκκρεμότητα.

Δεν μπορεί να δωροδοκήσει

τα είδωλα του εφιάλτη τους,

με ένα νικητή.