Kαταμεσής  στο  πουθενά  ξημέρωμα

μπάρκο  πειράτα, σόλο  αρμενίζει

παντιέρα  ξένη  ... τσούρμο  από  ρύζι

αγνάντιο ... της  ημέρας  το  φανέρωμα.

Γαρμπής  πορεία  ...   όστρια  τα  κύματα

σε  τέλμα  οι  σκέψεις  δεν  φεγγοβολάνε,

αναίτια  παλιές  πληγές  πονάνε

φάλτσα   θενάνε  τα  στερνά  σου …

*

Θάθελα  λέει  μιά  φορά  να  το  μπορούσα

στο  άπειρο  γιά  μιά  στιγμή  να  φτερουγίσω ,

πνευματικούς  ωκεανούς  να  διασχίσω

μέσα  σε  όνειρα  μεγάλα  να  χωρούσα.

Ένα  ταξίδεμα  στη  γη  της  φαντασίας

στη  Βαβυλώνα  των  μεγάλων  οραμάτων ,

στον  έσω  κόσμο  των  ψυχών  και …

*

Ξεθώριαζαν  τα  σύννεφα  του  δειλινού

στο  λιόγερμα  μιάς  Κυριακής  φευγάτης,

ήλιος  τρεκλίζοντας  που  έδυε ... σακάτης

στη  γκρίζα  ράχη  του  ξερακιανού  βουνού.

Μενεξεδένιες  ... ξεφτισμένες  πινελιές

κάποιου  ζωγράφου  ξεχασμένου  απ  τον  χρόνο,

φυλακισμένη  η   ψυχή …

Θέλω  να  μεταλάβω  ευλαβικά

κάθε  σταλαγματιά απ` το κορμί σου ,

όταν  του  πόθου  μας  σιγήσει  η  φωτιά

και  γίνουμε  οι  ουραγοί  του παραδείσου .

Θέλω  κομμάτι  σου  να  γίνω  και  μετά

σ` ένα  βυθό  να  ξεχαστώ  και  να  κοιμάμαι ,

να ενωθούμε  στον  πλατύ  ωκεανό

να  γίνω  σώμα  σου  ... μαζί  σου  φτάνει  νάμαι .

Θέλω  ν` αλλάξω  την  πραγματικότητα

όλα  τα  μυστικά  μου …