Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Γιάννης Ποταμιάνος (115)

Έξοδος κινδύνου

Έξοδος κινδύνου
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Έγινα συγκαταβατικός
Σε φροντίζω,
Σου μιλάω ευγενικά
Σου καθαρίζω το πορτοκάλι
Σου κουβαλάω τις τσάντες
Σταμάτησα να θυμώνω
Να απαιτώ
Να ζηλεύω
Έπαψα πια να σ’ αγαπώ
Σου δείχνω ευγενικά
την έξοδο κινδύνου

2 Δεκεμβρίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 6 Δεκέμβριος 2009 στις 11:07 — 3 σχόλια

Εσπερινές ιχνηλασίες …

Εσπερινές ιχνηλασίες …

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ποιος νοιάζεται την ημέρα

για τα αστέρια;

Το βράδυ ψάχνουμε

τα μυστικά των αστεριών

Τα βράδια υφαίνουμε

των ουρανών τους μύθους

Ποιος νοιάζεται την ημέρα

για την απεραντοσύνη;

Για την γεωμετρία του ουρανού;

Για πλανήτες μακρινούς ;

Για μυστικά και θρύλους;

Την νύχτα ανοίγουν

στην καρδιά μας οι πληγές

παίρνουν φωτιά αισθήματα και πάθη

Την νύχτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 5 Δεκέμβριος 2009 στις 12:13 — 4 σχόλια

Οι μυρωδιές του κόσμου

Οι μυρωδιές του κόσμου

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Στα ποιήματά μου θα κολλήσω

γραμματόσημα

Συλλεκτικά και ακριβοθώρητα

Φυλακισμένα σε άλμπουμ

Που ποθούν να ταξιδέψουν

Τα ποιήματά μου θα στείλω

Σε όλες τις πολιτείες

του κόσμου

Σε ψεύτικους παραλήπτες

Για να επιστραφούν στον ποιητή

Έτσι σφουγγάρια ψυχής

θα γίνουν

Που θα ρουφήξουν τις μυρωδιές

του κόσμου

και τις γεύσεις του

Και όταν κάποτε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 3 Δεκέμβριος 2009 στις 20:16 — 8 σχόλια

Έμφυτες αρμονίες.

Έμφυτες αρμονίες.

Του Γιάννη Ποταμιάνου

1.

Είναι έμφυτη η αρμονία

στην πολυπλοκότητα

Είναι πολύπλοκες μορφές

τα σύννεφα

Παράξενα θεριά και δράκοι

πύρινοι

Ξερνούν αστραπές, βροντές

και κεραυνούς

Πόσο όμορφα συνθέτουν την αρμονία

της καταιγίδας

Και οι νιφάδες του χιονιού

στα μικροσκόπια

Μορφές πανέμορφες

αρμονικά δεμένες

Ποιο μυστικό χέρι

οδήγησε τα μόρια του νερού

στις τέλειες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 29 Νοέμβριος 2009 στις 17:51 — 11 σχόλια

Ο Λύκος

Ο Λύκος

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ένας λύκος ουρλιάζει

στο σκοτάδι

Τραγουδά την μοναξιά του

Στην πανσέληνο

Παίζει παντομίμα

Με την σκιά του

Μοναδικός θεατής

Σε θέατρο νυχτερινών σκιών

Ένας λύκος ουρλιάζει

στο σκοτάδι

Ξέρει πως για απόκριση θα πάρει

Την ηχώ του

Το ουρλιαχτό όμως στέλνει

να ταξιδέψει

Με τον άνεμο

Στα δάση και στις χαράδρες

Επιβεβαιώνει την παρουσία του

Στον εαυτό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 27 Νοέμβριος 2009 στις 21:56 — 8 σχόλια

Τα μαύρα σου γυαλιά

Τα μαύρα σου γυαλιά

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Τα μαύρα σου γυαλιά

φοράς

Ύψωσες στα μάτια σου

τα τείχη

Το φως τους να ξεχειλίσει

δεν αφήνεις

Τσιγκούνικα μας το δίνεις

στίχο - στίχο

Είσαι σοφή γυναίκα εσύ,

ξέρεις

Η καρδιά δεν αντέχει

μεγάλες δόσεις φως

Διαστέλλεται

Ανοίγει σαν λουλούδι

Ψάχνει σαν ηλιοτρόπιο

τον ήλιο

Καίγεται στην φλόγα των ματιών

σαν πεταλούδα

Όμως

Δεν είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 14:34 — 7 σχόλια

Φθινοπωρινό Πρελούδιο

Φθινοπωρινό Πρελούδιο

Κουλουριασμένος αίλουρος

----------------- παραφυλάω

Ενέδρα έστησα στο στίχο

------ στην άκρη των ματιών της

Μακρύ το ταξίδι από την πηγή

---------------- στην θάλασσα

Η καρδιά μου είναι η θάλασσα

Στο μονοπάτι της έμπνευσης

------------------ παραμονεύω

Για στίχους διερχόμενους,

------------------ περαστικούς

Για στίχους ξεχασμένους

μακριά από το κοπάδι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 22 Νοέμβριος 2009 στις 13:00 — 12 σχόλια

Ταξίδι στην ομίχλη

Ταξίδι στην ομίχλη

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Θόλωσαν τον καθρέφτη

οι υδρατμοί

Οι γραμμές απροσδιόριστες

Τα αντικείμενα διαχέονται

στον χώρο

Θολά τα πρόσωπα

ομιχλώδη

Σαν επιβάτες που διαβαίνουν

την Αχερουσία λίμνη

Μ’ αρέσει να κοιτάζω

το πρόσωπό μου

Στον θολό καθρέφτη,

Θολώνει κι αυτό

σαν τις αναμνήσεις μου

Μου αρέσει να ταξιδεύω

στην ομίχλη

Ξεχνώ τις χαρακιές

στα μάγουλα,

που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 21 Νοέμβριος 2009 στις 0:27 — 10 σχόλια

Τραγούδια και ποιήματα

Τραγούδια και ποιήματα

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας

Ηρωικά και αισιόδοξα

Που εξυμνούν απλήρωτες θυσίες

Λουλούδια θερμοκηπίου,

ανάπηρα χωρίς αρώματα

Δεν τα θέλω τα τραγούδια μας

Σειρήνες εφησυχασμού

Ποταμόπλοια σε θερινά ποτάμια

Πυροφάνια σε ήρεμες θάλασσες

Φτάνει πια

Η αρμύρα διαβρώνει τις ζωές μας

Θέλω τα ποιήματά μας

Σκουριασμένα σίδερα στις προκυμαίες

Να δένουν τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 19 Νοέμβριος 2009 στις 14:47 — 13 σχόλια

Οι Κερκόπορτες του νου

Οι Κερκόπορτες του νου

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η Όραση και η ακοή αλώθηκαν.

Οι ήχοι, καβαλάρηδες κυμάτων,

Νύχτες μοναχικές κουρσεύουν

Στων κοριτσιών τα προσκεφάλια.

Οι εικόνες, καβαλάρηδες σημάτων

Πόθους αρχέγονους στρεβλώνουν

Στων αγοριών τα λευκά σεντόνια.

Κερκόπορτες τα αυτιά και τα μάτια

Στου μυαλού το κάστρο

Δούρειοι ίπποι της αλλοτρίωσης

Παραστρατημένες κορασίδες

Των καναλιών της παραπληροφόρησης

Όμως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 17 Νοέμβριος 2009 στις 20:46 — 12 σχόλια

Ο βαρκάρης

Ο βαρκάρης

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Βαδίζοντας στο δρόμο της συνήθειας

και της αμεριμνησίας

Πάντα εμφανίζεται ο ξερακιανός

βαρκάρης

Ανεμίζοντας απόφαση εκτελεστέα

και αμετάκλητη

Πάντα με υπόκλιση, μας προσφέρει

ευγενικά

Της βάρκας την περίοπτη θέση,

την τιμητική

Και καβάλα σε ήχους υδάτινους

πορευόμαστε

με συνοδεία από ερωδιούς,

νερόκοτες, αγριόπαπιες

και άλλα υδρόβια πτηνά

της Αχερουσίας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 15 Νοέμβριος 2009 στις 18:19 — 15 σχόλια

Οι μάσκες

Οι μάσκες

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Να βάλω σκέφτηκα για σε

Την πιο καλή μου μάσκα

Με το πλατύ χαμόγελο

Με το γραμμένο φρύδι

Με το μεταξωτό μαλλί

Το φιλντισένιο δέρμα

Αυτή που φεγγοβόλαγε

Με το αετίσιο βλέμμα

Ψάχνω μέσα μου βαθιά

Στα ράφια της καρδιά μου

Βρίσκω τις μάσκες στη σειρά

Σαρακοφαγωμένες

Με λυπημένα βλέμματα

Θολές, Ρυτιδιασμένες

Απ’ όνειρα ανεκπλήρωτα

Βαριά βαλαντωμένες

Θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 12 Νοέμβριος 2009 στις 23:46 — 13 σχόλια

Τα Παγόβουνα

Τα Παγόβουνα

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Εκατομμύρια χρόνια μόνοι

Στους παγωμένους πόλους

Λευκός θάνατος

Κόσμος ασπρόμαυρος

Και το φως μετρημένο

Μοναξιά και σιωπή

σε νύχτες απέραντες

Προσμονή και λαχτάρα

Για ένα πουλί, περαστικό

Για μια φώκια που ξεστράτισε

Και πόθος μεγάλος, για ταξίδι

Να πονάει η σκέψη

Επιτέλους πορευόμαστε

Ξεκομμένα παγόβουνα

Παρασυρμένα από υπόγεια ρεύματα

Προς το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 10 Νοέμβριος 2009 στις 22:06 — 9 σχόλια

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

17 Νοέμβρη. Η νύχτα της οργής

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η νύχτα ήταν, που άνθισαν οι άνθρωποι,

σαν νυχτολούλουδα, σαν γιασεμιά,

και μοσχοβόλησαν οι δρόμοι

Η νύχτα ήταν, που τη λευτεριά μετρούσαμε,

με την αγρύπνια μας και την αποκοτιά μας.

Ταμπουρωμένοι σε φωτιές,

σε κάγκελα, σε δένδρα, σε λουλούδια

Αψηφώντας τις σφαίρες και τα δακρυγόνα.

Μα ο λοχίας πρόταξε το όπλο του,

και με ριπές καλώς υπολογισμένες

άνοιξε το δρόμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Νοέμβριος 2009 στις 14:12 — 14 σχόλια

Ψάχνει ο στίχος, αλητεύει.

Ψάχνει ο στίχος, αλητεύει.

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Ρουλέτα το ποίημα

Γυρίζει

στον άξονά του

Μαύρο και κόκκινο

Επιλέγει

Μοναξιά και αίμα

Γυρίζει η μπίλια

Χτυπιέται

Αναπηδά

Από ιδέα σε εικόνα,

Από εικόνα σε συναίσθημα

Και ο στίχος περιφέρεται

Ψάχνει

Την τυχερή του λέξη

Ανάμεσα στα επίθετα

Οσμίζεται

Τα ρήματα

Τα ουσιαστικά

Διαλέγει τις πτώσεις

Και τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 5 Νοέμβριος 2009 στις 12:37 — 13 σχόλια