Κόκκινα γαρύφαλλα

[Γιάννης Ποταμιάνος]

Κόκκινα γαρύφαλλα Του Γιάννη Ποταμιάνου Κόκκινα γαρύφαλλα Του Γιάννη Ποταμιάνου ================== Τώρα που η δυστυχία Σαν άγριο άλογο ……………… Καλπάζει ξέφρενα ……………………………... στην πόλη Έκλεισαν οι πόρτες σφραγίστηκαν τα παράθυρα Και εμείς χωθήκαμε ……………… σε βαθιά σεντούκια παρέα με τις παλιές ιδέες που θησαυρίσαμε στη νιότη μας Και μια ανοιχτή πληγή ……………… στο στήθος Όμως είναι ζωντανές της νιότης μας ……………………………... οι ιδέες Αγάπες ανυπότακτες, ……………… πυρπολούνε το μυαλό μας Ας ανοίξουμε λοιπόν ……………… τα πουκάμισά μας Να δραπετεύσουν οι πυγολαμπίδες Στους δρόμους ας βγούμε ……………… να γίνουμε πυροφάνια Και το αίμα μας ας γίνει κόκκινο λουλούδι ……………… στα πεζοδρόμια Να ποτίσει το φουστάνι ……………… της ελπίδας Ας βιαστούμε όμως πριν μαραθεί το γεράνι, στην καρδιά μας Να καρφώσουμε και πάλι ……………… Τα κόκκινα γαρίφαλα στο πέτο μας Και ας πνιγεί η πόλη, στην τσίκνα ……………… της εξέγερσης ============================= 5 Ιουνίου 2010 Γιάννης Ποταμιάνος

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Φανταστικο!!!
καλημερα

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Απίθανος ποιητικος λόγος ,διεγερτικός και επίκαιρος!!!!
Αυτό το αγέρι που `ρχεται στον κόρφο , δροσιά κι αμάραντα θε να κρατά στο πέτο τα μπουμπούκια.
Η πένα σου η μαγική σ` άγραφες κόλες κι αγριολούλουδα θ` απλώσει για τη ρότα...
Την καλημέρα μου.

[M alive s]

Το προσδοκώμενο,
το κόκκινο,που τους σφυγμούς αναβάζει.

[Στιχοπλάστης]

[Παντελής]

φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι.

όσο για το ποίημα Γιάννη όσες φορές να το διαβάσεις είναι πιο ωραίο.
.

[Κατερίνα]

δυνατό Γιάννη