Γι άλλη μια φορά..
χάθηκα στη ματιά σου
γι άλλη μια φορά..
θέλησα τα φιλιά σου
γι άλλη μια φορά..
φόρεσα το κορμί σου
κι ακόμα μια φορά..
πήρα την αφορμή σου
Μια φωνή μού΄πε..
-πήγαινε κι ας πονέσεις
κάτι θα νιώσεις..
έστω από ψηλά κι αν πέσεις
τη στιγμή μόνο κράτα..
με όρους που εσύ θα θέσεις-
Αυτή τη φορά..
ένοιωσα απουσία
αυτή τη φορά..
ήταν σαν προδοσία
σπάω τον κρίκο..
που μ΄έδενε…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 16:47 —
3 σχόλια
Me tsigaro anameno
sth gwnia se perimenw
oi perastikoi koitane
ta lepta arga pernane.
Sth strofh koitazw toy dromoy
na se dw me skymeno kefali
na anoi3ei ftera t' oneiro moy
sta oyrania na ftasei kai pali.
Anabw ki allo tsigaro
thn apofash 8a parw
pws monaxh moy 8a fygw
... ma as perimenw ligo.
Sth strofh koitazw toy dromoy
na se dw me skymeno kefali
na anoi3ei ftera t' oneiro moy
sta oyrania na ftasei…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 15:26 —
11 σχόλια
Δεν θα ξαναρθώ...
κι ούτε θέλω να σε ξαναδώ
μού΄κανες κακό
μα το δρόμο μου πάλι θα βρω
Όσο κι αν πονώ...
θα ξεχάσω και θα ξεχαστώ
τι κι αν σ΄αγαπώ..
πέθανα μα θα αναστηθώ
Ξέχασε λοιπόν
μέλλον και παρόν και παρελθόν
ήτανε γραφτό
να μη δέσουμε εμείς οι δυο
Τώρα προσπαθώ
τα φτερά ν΄ανοίξω.. να πετώ
και να μη σκεφτώ
αν θα βρω μπροστά μου το κενό
Σίγουρα μπορώ..
το φαρμάκι σου να…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:30 —
7 σχόλια
Ανάμεσα απ΄τα κάγγελα
κοιτάζω το φεγγάρι
και της σκλαβιάς ο πόνος μου
καθόλου δε μετράει
μπροστά σ΄αυτόν της σκέψης της
που ακόμα με κεντάει
Πάνω στην πόλη φέγγει μια
ολόγιομη σελήνη
κι εγώ από κάτω την κοιτώ
νοιώθωντας τη γαλήνη
στη σάρκα μου και στην ψυχή
σαν θυμηθώ εκείνη
Που νά΄ναι άραγε ρωτώ
ξανά τον εαυτό μου
κι αν είναι μόνη ανησυχώ
μα στο κελί μου εγώ γυρνώ
για να μην μπω στον πειρασμό
να…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:29 —
13 σχόλια
Κι αν είμαι άρρωστος βαριά
γιατρός δεν θα με γιάνει,
ένα φιλί σου μορφονιά
περδίκι θα με κάνει.
Κι αν είμαι άρρωστος πολύ
μην έρθει παθολόγος,
παυσίπονο τα χάδια σου
και ο γλυκός σου λόγος.
Και το ψηλό το πυρετό
αμέσως θα τον ρίξω,
μόλις εσένα κούκλα μου
στην αγκαλιά μου σφίξω.
Κι αν η ματιά μου είναι θολή
απ' την πολύ την ζάλη,
εσύ είσαι η αντιβίωση
αγάπη μου μεγάλη.
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 —
12 σχόλια
Βαριανασαίνει η αντοχή,
και το σχοινί τεντώνει.
Θεέ μου να πέσει μια βροχή
να ξεπλυθούν οι πόνοι.
Η κουρασμένη η καρδιά,
το λυτρωμό γυρεύει,
αγάπη και παρηγοριά
μα η πίκρα διαφεντεύει!
Ξεσηκωμένη η λογική,
ορμάει και ξεσπαθώνει,
Κι έτσι και σπάσει το σχοινί…
ο λογισμός παγώνει!
Αχ, να’ χε στόμα το χαρτί και τούτη εδώ η πέννα,
θα’ χε ραγίσει η σιωπή, θα ράγιζε κι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 —
12 σχόλια
Φοβάσαι την αγάπη μου,
και ενώ χρειάζεσαι χρόνο
πριν ξεκινήσεις μαζί μου,
πρέπει να με δοκιμάζεις κι’ άλλο..
Αλλά αν δεν θέλεις μέλλον με εμένα,
πρέπει να τελειώσουμε τώρα,
κι’ ίσως αυτό γίνει μεγάλος πόνος,
μεταλλαγμένος, καθώς δεν θα είναι
εύκολο να τον ξεπεράσουμε σήμερα.
Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 10:46 —
10 σχόλια
Πώς να κρατήσω τις ώρες που περνάνε
να σταματήσω τον ήλιο να μην βγει,
τα δυό σου χέρια που πια δεν μ’ αγαπάνε
θα με σταυρώσουν σαν έρθει η αυγή.
Ρ
Κι αν έχω μάθει μια ζωή ν’ αδιαφορώ
δεν θα αντέξω τον δικό σου το σταυρό
για σένα αγκάθινο στεφάνι κι αν φορέσω
με μια σου λέξη όλα θα στα συγχωρέσω.
Ποτέ η νύχτα δεν είχε τόσο μαύρο
λες και να πήρε το χρώμα απ’ την ψυχή,
στον Γολγοθά…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 9:50 —
6 σχόλια
Νύχτα αλήτισσα πού πας
Πού σεργιανάς με τ’άστρα
Και μένα πίσω με ξεχνάς
Στης μοναξιάς τα κάστρα
Και ξημερώνει Κυριακή
Κι είναι συννεφιασμένη
Τα όνειρα μου φυλακή
Κι η πόρτα κλειδωμένη
Αγάπη η αλήθεια σου
Φαρμάκι με ποτίζει
Καημό τα παραμύθια σου
Που και βουνά ραγίζει
Γύρισε πίσω πάρε με
Ελα λευτερωσέ με
Και αγκαλιά σου κλείσε με
Η έλα σκοτωσέ με
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 21:00 —
12 σχόλια
Ζήτησα της αγάπης σου
τα χάδια
μου είπες να το παίξουμε
στα ζάρια
αν θα φέρω ντόρτια
η εξάρια
τα φιλιά σου θα μου αφήσουνε
σημάδια
έτσι που το θες όμως, κυρά μου
θα σε παίξω, με τα ζάρια τα δικά μου
αν και ξέρω δεν θα σε κερδίσω
θα τα ρίξω δεν θα κάνω πίσω
έπαιξα στην αγάπη μας
τα ζάρια
νόμιζα θα φέρω πάλι
εξάρια
μα κακή μου τύχη
ήρθαν άσσοι
τώρα τα φιλιά σου πια τα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 14:28 —
8 σχόλια
Ο έρωτας κι η λογική μαλώνουν σαν κοκόρια,
κι αυτός στη μέση ανήμπορος, τον τρώει η στεναχώρια.
Ο έρωτας ωρύεται “αγάπη έχουν μεγάλη”
κι η λογική ανταπαντά “και που αυτό θα βγάλει;
Αφού η μοίρα το ‘φερε και οι δυο είναι παντρεμένοι,
αν σμίξουνε, οι γύρω τους θα ‘ναι δυστυχισμένοι.”
Ο έρωτας εψέλλισε “κι αυτοί τι θα γενούνε;”
κι η λογική απάντησε
“κρυφό να σε… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 2:00 —
14 σχόλια
Θα έλθεις όταν
θα 'χεις απολησμονηθεί,
τότε που ο έρωτας κρινόταν
τον είχες αποποιηθεί.
Θα έλθεις άμα
θα 'χει η αγάπη κουραστεί,
κανένα δεν τη σώζει θαύμα
εάν δεν έχει μοιραστεί.
Θα έλθεις όμως
δεν θα 'μαι εκείνη τη φορά,
σκληρός του έρωτα ο νόμος,
το πούλημα δε συγχωρά.
Θα έλθεις όταν
δεν θα υπάρχει προσμονή
κι ο έρωτας που σου δινόταν
θα είναι πια ξερό κλωνί.
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 —
7 σχόλια
Με αστραπές τις φλόγες καίω
κανόνες αψηφώ και νόμους
κύματα παίρνω απ΄το Αιγαίο
κι απάνω τους χαράζω δρόμους.
Ας κάνω εγώ το πρώτο βήμα
άλλος ας πει την πρώτη λέξη
το όριο που μας κρατάει
να δούμε πόσο θα αντέξει.
Άνοιξε τα χαρτιά και ρίχτα
έχουνε οι καιροί μεστώσει
δε με κουράζει πού ’ναι νύχτα
μα που αργεί να ξημερώσει.
Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 23:00 —
8 σχόλια
Κάναμε λάθη
πάρα πολλά
έρωτας, πάθη
τρελά μυαλά
Και μένω μόνoς
μόνη και'σύ
διπλός ο πόνος
αχ βρε ζωή
R
Tόσα όνειρα, τόσες ελπίδες
χάθηκαν όλα γίναν ρυτίδες
τέρμα η αγάπη και η χαρά
τρέχει η ζωή μας χωρίς φτερά
Κυλά ο χρόνος
με τελειώνει
σκληρός ο δρόμος
και με πληγώνει
Bήμα στο κύμα
και τρικυμία
γλυκό το κρίμα
κι αδυναμία
Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 20:30 —
8 σχόλια
Λέω να γράψω
ένα γράμμα
σ’ ένα τυχαίο παραλήπτη
που να μιλάει για εσένα
αφού εσύ
όλο μου λείπεις
θα ζωγραφίσω εικόνες μοναξιάς
φεγγάρι δίχως φως στην νύχτα
και μια καρδιά με μαχαιριά
γεμάτη μόνο πίκρα
λέω να στείλω
τώρα γράμμα
στον ουρανό ψηλά να πάει
ίσως να βρει κάποια ναι καρδιά
εκεί ψηλά
να συμπονάει
θα ζωγραφίσω εικόνες μοναξιάς
φεγγάρι δίχως φως στην νύχτα
και μια…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 18:15 —
8 σχόλια
De rwtas pote ti kanw
an 8a zisw an 8a pe8anw
de koitas pote emena
xanesai se matia 3ena.
Me 3exnas ki ayto me pligonei
egine h agaph mas skoni
me ponaei afto kai moy leipei
trela8ikan ths kardias moy oi xtypoi.
De rwtas pia poy paw
giati den soy xamogelaw
de koitas allo emena
m ebales sta 3eperasmena
Me 3exnas ki ayto me pligonei
egine h agaph mas skoni
me ponaei afto kai moy leipei
trela8ikan ths…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 13:06 —
8 σχόλια
Το ξέσπασμα
1/01/2009
8:32:49 PM
Το ξέσπασμα
Εγώ τις μύχιες σκέψεις σου
Έμαθα να διαβάζω,
Και τις καλές επικροτώ
Τις λάθος τις δικάζω.
Σαν δεις ότι κατάλαβα
Τι σκέφτεσαι και πάλι,
Δεν αντιδράς εσύ σωστά
Έχεις μεγάλη ζάλι.
Κι αρχίζεις να επιτίθεσαι
Να νιώσεις δυνατός,
Μόνο που ξευτελίζεσαι
Και φταίς εσύ γι΄αυτό.
Η δύναμη δεν είν΄ εκεί
Όπως εγώ πιστεύω,
Μα ν΄ έχεις θάρρος να μου…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 —
9 σχόλια
Είπες πως έφυγα μα είμαι πάντα εδώ,
εσύ προσπέρασες χωρίς να με κοιτάξεις,
κι εγώ που πίστευα σε γνώριζα καιρό,
αναθεώρησα του νου μου τις διατάξεις!
Είπες πως χάθηκα μα ήμουνα εκεί,
σιωπηλά σε μια γωνιά να περιμένω,
η παρουσία σου φιγούρα μαγική,
μέσα σε όνειρο που μοιάζει στοιχειωμένο!
Τώρα θυμήθηκες τα ρέστα να ζητήσεις,
για ένα κεφάλαιο που θέλησες να κλείσεις!!
Τώρα το σκέφθηκες να βγεις και από πάνω…
στην ίδια θέση θα με…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 —
9 σχόλια
Μη μου δίνεις εξιτήριο
μη μου λες είμαι καλά
της καρδιάς μου το μαρτύριο
πάρτο λίγο σοβαρά.
γέφυρα
Καλύτερα στα χέρια σου
και διασωληνωμένος
παρά μες τα νυχτέρια μου
μονάχος και χαμένος.
Ρ
Της καρδιάς μου νοσοκόμα
μη με βγάζεις απ’ το κώμα
στην εντατική μαζί σου
άφησε με για να ζω.
Της καρδιάς μου νοσοκόμα
έχω εξάρτηση ακόμα
δεν αρκεί μια νοσηλεία
για να πεις θα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 3 Ιανουάριος 2009 στις 10:25 —
8 σχόλια
Θα κάνει ανασχηματισμό δηλώνει ο μεγάλος,
θα έρθει ο ένας από δω, θα πάει εκεί ο άλλος.
Και θα λυθούνε λέει ευθύς του Έλληνα τα ζόρια,
θα γαληνέψει η θάλασσα θα πέσουν τα μποφόρια.
Πολλοί οι υπουργήσιμοι και κάνουν τους σωτήρες,
μα στη κασίδα του Έλληνα θα μάθουν οι φωστήρες.
Θα μάθουν ότι χρειάζεται αυτοί για να πλουτίσουν,
κι εμάς τους άλλους σίγουρα όλους θα μας @%@ίσουν!!!
(α πα πα είστε πονηροί και καχύποπτοι..... θα μας… Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 2 Ιανουάριος 2009 στις 18:30 —
9 σχόλια