Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Οκτώβριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (111)

ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Είχα ένα πατέρα με καρδιά,

που αγαπούσε τα παιδιά,

ας μην ήξερε γράμματα πολλά,

φερότανε πάντα καλά.

Πατέρα μου, πατέρα μου,

στο στήθος μου αγέρα μου,

πατέρα μου, πατέρα μου,

στα μάτια μου αστέρα μου.

Είχα ένα πατέρα με ψυχή,

που δε φοβόταν τη βροχή,

κι ας είχε βάσανα πολλά,

ήξερε γλυκά να γελά.

Πατέρα μου, πατέρα μου,

στα χείλη μου φλογέρα μου,

πατέρα μου, πατέρα μου,

ψυχούλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 10 Οκτώβριος 2010 στις 12:32 — 17 σχόλια

Μ' αρνείσαι

Που έκρυβες τόση φωτιά

που στάχτη μ'έχει κάνει

κοιτώ την κρύα σου ματιά

και πυρετός με πιάνει

Είναι τα βήματα βαριά

στο πουθενά πηγαίνω

και με σπασμένα τα φτερά

πάντα στα ίδια μένω

R

Μ'αρνείσαι τώρα κι ο καημός

τα δίχτυα του απλώνει

έγινε η αγάπη σου εχθρός

κι μοναξιά σκοτώνει

Που έκρυβες τόσ' απονιά

που ανύποπτα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 21:30 — 15 σχόλια

Γκατλούλα η κρασοκανάτα

Oύτε μήνυ, ούτε γράμμα

δε μου έφερ' ο Ερμής

κι απ' τις καταχρήσεις δράμα

έγιν' η επιδερμίς.

Το ριξα στη ντόλτσε βίτα

στο τσιγαρο , στο πιοτί,

μέρα νύχτα είμαι πίτα

και με πάνε σηκωτή.

Ήμουνα ένα μπουμπούκι

τώρα είμαι μια σαβούρ

και μου φεύγουνε κουλούκι

όπου βρίσκομαι τα ούρ

Με ουίσκια και τεκίλα,

αλά τούρκα αργιλέ,

πί και πι μα η σκασίλα

δε μου φεύγει αψηλέ.

Ήμουνα μια μαργατίτα,

ένα κόκκινο γαρύ

αλλά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 15:00 — 13 σχόλια

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΟΥΡΑΝΟΣ (15Η ΣΥΛΛΟΓΗ ) ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ

Δύο μάτια ουρανός , Θέ μου σαν με κοιτάζουν ,

μέλι γλυκό μου στάζουν , φωτιά και κεραυνός .

Δύο μάτια ουρανός , στου πόνου μου τ΄ αγιάζι ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Οκτώβριος 2010 στις 13:00 — 12 σχόλια

ΠΟΡΝΕΙΟ...................Στίχοι ivikos

ΠΟΡΝΕΙΟ .mp3

Πορνείο

Κείμενο :…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 21:23 — 10 σχόλια

Χώμα ιερό κι ευλογημένο...

Κι αν ξενιτεύτηκες και γνώρισες τα πλούτη

κι είδες τον κόσμο όπως λίγοι έχουν δει

και χίλια αν έχεις τα πτυχία στη σπουδή

πίσω σε τράβαε, μυστικά..., η γη ετούτη...

Ζεις .. κι έζησες στον κόσμο τον εξελιγμένο

στη απαρχή του αιών μοριακής βιολογίας

σ' αδιάκοπη ροή θαυμάτων της τεχνολογίας

με τον εθνικισμό…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 20:00 — 23 σχόλια

Πριν οι σιωπές γίνουν κραυγές!

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 12:18 — 11 σχόλια

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (μέρος όγδοο)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αμέσως μετά τη στάση του Νίκα,ο Ιουστινιανός, βάζει μπρός το μεγάλο του όνειρο, δηλαδής να ξαναποκτήσει η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την παλιά της αίγλη.

Στέλνει λοιπόν συστημένο τον Βελισάριο κατά Αφρική μεριά ,να κατακτήσει την Καρχηδόνα και να καταλύσει το βασίλειο των βανδάλων.

Ο Βελισάριος,αφού τα κάνει λίμπα στην αραπιά ,στρέφεται προς τα βόρεια και με απλωτές μέσω θαλάσσης,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 8 Οκτώβριος 2010 στις 8:30 — 3 σχόλια

Θλίψη

Η θλίψη σου είναι

πόνος μεγαλειώδης

Όπως ένα παρακμασμένο αστέρι

Από καημό

η μοναξιά συσσωρευμένος

Από αναμνήσεις

η από όνειρα..

Θλίψη κρύβει τον ήλιο τη μέρα σου

Σε διαμελίζει,

σε εξασθενεί..

Αναλώνει ακόμη

και τον ύπνο σου

Μετατρέποντάς τον σε λευκή νύχτα..

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 23:55 — 21 σχόλια

ΕΙΜΑΙ...

ΕΙΜΑΙ…

Είμαι καλός,

είμαι κακός,

είμαι τρελός,

και λογικός.

Κι όσα να κάνω σφάλματα,

πιο παραπάνω τα άλματα,

κι όσα να κάνω σφάλματα,

στο πλάνο και τα εντάλματα.

Είμαι πικρός,

είμαι γλυκός,

είμαι μικρός,

μα σημαντικός.

Κι όλο σφυρίζω άσματα,

να ξορκίζω τα φαντάσματα,

κι όλο σφυρίζω άσματα,

για να χτίζω στα χαλάσματα.

+ 7/10/10

Παντελής Γ. Στρογγυλός

ΣΑ ΤΑΠΕΙΝΗ ΩΦΕΙΛΗ ΣΤΗΝ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 14:23 — 14 σχόλια

Το ημερολόγιό μου

Τι να θυμηθώ, τι να σου γράψω,

που όλες οι θύμησες έγιναν λεπτές

αραχνοϋφαντες σελίδες

ενός πολύτομου ημερολόγιου,

που όλο και λεπταίνουν

από το βάρος των καινούργιων ημερών,

που στοιβάζονται ασταμάτητα,

η μια πάνω στην άλλη.

Οι παλιότερες από κάτω,

όλο και χωνεύονται μεταξύ τους,

όλο και μπερδεύονται οι μέρες,

τα χρόνια, τα γεγονότα, οι άνθρωποι,

οι αγάπες, οι λύπες, οι αποχωρισμοί,

... οι θάνατοι.

Όπως οι τόποι που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 13:52 — 15 σχόλια

Με όνειρο και γλώσσα

Με όνειρο και γλώσσα

Του Γιάννη Ποταμιάνου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 11:00 — 12 σχόλια

Βροντάς σαν την αγάπη

Αστράφτεις όπως την ψυχή

βροντάς σαν την αγάπη

δε σε μπορεί , δε σε χωρά

το μυστικό κιτάπι.

Άφεση , όστα και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 1:00 — 21 σχόλια

Και λέω δεν με νοιάζει

Τα πιο πολλά μου χρόνια

φύγανε και πάνε

σαν κάτι χελιδόνια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Οκτώβριος 2010 στις 0:00 — 16 σχόλια

Αδερφέ μου φουκαρά!

Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά

Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…

Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,

Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….

Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα

Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….

Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα

Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια κατσαρόλα.

Ελληνάρα , αδερφέ μου φουκαρά,

Πρώτα σε μάθανε να ζεις με δανεικά,

Έρχονται τώρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Οκτώβριος 2010 στις 21:40 — 14 σχόλια

ΛΑΧΕΙΟ ΠΕΤΥΧΑ

ΛΑΧΕΙΟ ΠΕΤΥΧΑ

Στο λαχείο σε πέτυχα,

πρώτο νούμερο έτυχα,

θες αντί κοινό μέρισμα,

δικό σου διαμέρισμα.

Τρελός παπάς σε βάφτισε,

γι' αυτό όμορφα κάθισε,

μη βγάλω πια για πόρισμα,

κρίμα στο καλωσόρισμα.

Το καλό μου χαρτί έριξα,

αν όμως δεν σε κέρδισα,

δε κάνω κόπο άγονο,

τον κύκλο για τετράγωνο.

Λες δεν αναλογίστηκα,

τα κάλλη σου λιμπίστηκα,

δε δίνω σ’ ένα διάολο,

τη ψυχή μου παράβολο.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 6 Οκτώβριος 2010 στις 15:30 — 11 σχόλια

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΘΑΛΑΣΣΕΣ (15η Συλλογή )

Κι αν τη ζωή σου χάλασες ,

για δύο μάτια θάλασσες

κι ήσουν αγάπης θύμα ,

ποτέ σου δεν μετάνιωσες ,

στην πάλη σου ξανάνιωσες ,

με τ’ άγριο του έρωτα και της αγάπης κύμα .

Ρεφρέν

Δυο μάτια θάλασσες , τη σκέψη σου σκορπούν ,

δυο μάτια θάλασσες , δεμένο σε κρατούν .

Αγιάτρευτο το πάθος σου ,

ποτέ δεν είπες λάθος σου ,

που τα ‘χες αγαπήσει ,

στο όνειρο ταξίδεψες ,

τα πόνεσες τα ζήλεψες ,

αυτά τα μάτια θάλασσες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 6 Οκτώβριος 2010 στις 8:09 — 11 σχόλια

ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (μέρος έβδομο)

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΑ

«Ξέρω πού θα βρώ τα λεφτά» βροντοφώναξε ο Ιουστινιανός ενώπιον των εκπροσώπων των Βένετων και Πράσινων, που έσπευσαν την επόμενη ημέρα να ζητήσουν εξηγήσεις για τα περι «αντιεξουσίας στην εξουσία» που διατυμπάνιζε ενώπιων του όχλου ο αυτοκράτορας μετα της συζύγου του Θεοδώρας.

Όμως όταν η Θεοδώρα τον ρώτησε για το «πόθεν», εκείνος στραβοκαταπίνοντας της εξήγησε,..«απ τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 5 Οκτώβριος 2010 στις 22:57 — 5 σχόλια

Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Η ελπίδα και το όνειρο βγήκανε στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 5 Οκτώβριος 2010 στις 15:42 — 10 σχόλια

Αξαστέρωτες αγάπες

Στα όνειρα που φεύγουν και γυρίζουν

σ'αναζητώ χαρά μου τις βραδιές

μες στα πιοτά που το μυαλό ζαλίζουν

μα κλέβουνε τον πόνο απ'τις καρδιές

R

Πόσο θά'θελα νά'σουν εδω

το δικό σου ν' ακούω σ'αγαπώ

πόσο θά'θελα νά'σουν μαζί μου

νά 'μπεί σ' άλλη τροχιά η ζωή μου . . .

Οι ελπίδες μου γεννιούνται και σκορπάνε

σ' αγάπες-αξαστέρωτες, χλωμές

χαρές που πάντα αγλέντητες…