Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιούλιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (104)

Μάτια μου σαστισμένα, από τη "Μαύρη γέννα"... (Στον πολύπλευρο φίλο μου...)

'''

Διαβάζοντας τη "Μαύρη γέννα"

με 'πιάσαν ρίγη φρενιασμένα...

Σε τούτο εδώ, των ποιητών το στέκι,

τρίτη φορά ένα αστροπελέκι,

χτυπά το νου και την καρδιά

και μ' έριξε στη σκοτιδιά ...

Πρώτα ήταν "Η Γλώσσα μου η ελληνική"

του φίλου Σαμάνου αρχι-ποιητή...

Μετά "Το ποίημα είναι ο Θάνατος"

της…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 31 Ιούλιος 2010 στις 18:00 — 21 σχόλια

Είμαστε Πνεύμα και Τέχνη.

Ταξίδι μες την απέραντη μοναξιά του Χρόνου,τότε όπως και τώρα..

Νύχτες που πήραν φωτιά,αναμνήσεις ραγισμένες σε μεθυσμένα μπαλκόνια..

Θεατρίνες χλωμές παραπατούν στη σκηνή,ζαλισμένες απ την πείνα κι απο πικρά ναρκωτικά.

Ανόητοι ποιητές τις ερωτεύονται παράφορα,γλύφουν ξυράφια κι αυτομαστιγώνονται μπροστά σε καθρέφτες ηδονοβλεψίες.

Μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα αγναντεύει τη θάλασσα,η Ευρώπη φλέγεται σε κάθε γωνιά,

κάτω απ την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 31 Ιούλιος 2010 στις 14:03 — 6 σχόλια

Δίσεκτοι καιροί

Δίσεκτοι καιροί

μας κυκλώσαν πάλι

κι έγιν'η ζωή

ένα μαύρο χάλι

Γράφουν ριζικά

σπάνε τα φτερά μας

κλέβουν ξαφνικά

όλα τα'νειρά μας

Φύγαν τα χρόνια τα καλά

φύγαν και δεν γυρίζουν

οι λίγοι κάνουν πιο πολλά

και οι Λαοί λυγίζουν

αχ κι' οι θεοί στα σιωπηλά

αδιάφορ'αρμενίζουν

Δίσεκτοι καιροί

στο ψαχνό χτυπάνε

σβήνουν το κερί

στο γκρεμό μας πάνε

©…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Ιούλιος 2010 στις 21:30 — 15 σχόλια

Παρέα με τα χρόνια μου

Ετάιζα τά χρόνια μου με αγαπημένο ψέμα,

το αίμα μου σκαρφάλωνε αρτηριακούς σωλήνες,

φουρτουνιασμένη θάλασσα, συννεφιασμένο βλέμμα

παιχνίδι αγαπημένο μου οι όμορφες σειρήνες.

Φορτώθηκα στους ώμους μου χιλιόμετρα πορείας

τρέχοντας πάντα γρήγορα στα πέρατα του νου μου,

με μιαν αρχαία συνταγή παγκόσμιας ιστορίας

μα χάθηκα στα πέλαγα, στα δάση του μυαλού μου.

Παρέα με τα χρόνια μου, στου χάρτη τα σινιάλα,

η γη μου κατά πρόσωπο, κοινωνικό…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 30 Ιούλιος 2010 στις 12:37 — 5 σχόλια

Μαύρη γέννα (στο Στιχοπλάστη-ποιητή )

Αχ! μαύρη γέννα των πιο κρύφιων νοημάτων...

'δές πώς ταράζονται οι φτωχοί μου οι αρμοί,

να βγουν οι στίχοι 'μπρός στην πένα σιωπηλοί,

τροφή να γίνουν των ωραίων μου οραμάτων!

'δές πώς κοχλάζει,βουερό ποτάμι το αίμα,

και πώς τρελά με βιάση οι μήνιγγες κροτούν,

καθώς οι αισθήσεις μου όλες επαναστατούν

παραδομένες στου Ρυθμού το αιθέριο ρέμα!

Κι όπως ξεχύνεται ο λεύτερός μου ο στίχος

μεσούρανα ν' αφήσει κι άλλο Φως στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την για πάντα μαζί στις 30 Ιούλιος 2010 στις 11:00 — 16 σχόλια

Πεντόβολα ( στον ευαίσθητο Στιχοπλάστη)

M' ανάποδα τη μπλούζα, εβγήκα χτες
στη βιάση μου. Κι ένας που μ' είδε, γέλασε.
Κι ο κύρης μου στο μνήμα του εγέρασε
πιότερο απ' όσο ήταν τρεις φορές.

Μα πέντε ωστόσο,μου 'στειλε καλόβολα
λογάκια απ' την καρδούλα του παρήγορα.
Στα δακρυσμένα εστάθηκάν μου τσίνορα
και τα 'παιξα στον ύπνο μου πεντόβολα.

Προστέθηκε από τον/την σβησμένο ρουμπαγιάτ στις 30 Ιούλιος 2010 στις 10:30 — 15 σχόλια

Η ερημία των λαϊκών στοχαστών ( στο Στιχοπλάστη-λαϊκό στοχαστή)

Tη ζηλεμένη, συλλογιέμαι, ερημία

των λαϊκών, φτωχών και άγιων στοχαστών,

στην επικράτεια των νεόπλουτων αστών,

ν' ακολουθούνε μια μοναχική πορεία.

Ετούτοι όμορφοι, αγαθοί κι απορημένοι.

Οι άλλοι άσχημοι, με πρόσωπα μπλαζέ,

βολτάρουν με την ξιπασιά τους αγκαζέ,

μες σ' ελαφρότητας λειμώνες βαλτωμένοι.

'Αραγε, ποιους, -σκέφτομαι- τάχα, θα ξεράσει

το χάσμα τ' άφθαρτο της αιωνίας νυχτός

-ικέτες σαν βρεθούν στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την λεύτερος στις 30 Ιούλιος 2010 στις 9:37 — 19 σχόλια

Οι πορωμένοι κουλτουριάρηδες...

Οι πορωμένοι κουλτουριάρηδες ζητούν

τ' άχαρα ποί'ματά τους να περάσουν.

Τους υπολοίπους, άπαντες, αμφισβητούν,

τα πνεύματά μας θέλουν να χεριάσουν...

Γέμισε από αυτούς το ίντερνετ μέχρι τα μπούνια.

Γράφουνε κείμενα πεζά χωρίς ρυθμό και ρίμα...

Λένε πως είναι ποί'ματα, μωρά μέσα στην κούνια,

μα μοιάζουν σα σκουριάρικοι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 29 Ιούλιος 2010 στις 21:17 — 23 σχόλια

ΕΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΕΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΥ

Της ζωής μας την ένταση ανέτρεψαν χειμώνες

στοιβαγμένων μετέωρων σε κοιλάδες αγώνων.

Οι αιχμές των πάγων της ενοχές ακοντίζουν

στο αναίσθητο κέλυφος εθισμένων δακρύων.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 29 Ιούλιος 2010 στις 18:30 — 11 σχόλια

ΟΙ ΑΛΙΜΟΝΟΙ (η απεργία της απεργίας)

-έχω μια απορία παραμορφωμένε μου!

-σ ακούω συγκάτοικε

-όταν απεργούν οι υπάλληλοι, δημιουργούνε ή δεν δημιουργούνε πρόβλημα?

-φυσικά και δημιουργούνε

-ε τότε,δεν πρέπει να απεργούνε έτσι?

-κατά κάποιο τρόπο όχι !

-όταν απεργούν οι γιατροί, δημιουργούνε ή δεν δημιουργούνε πρόβλημα?

--φυσικά και δημιουργούνε

ε τότε,δεν πρέπει να απεργούνε έτσι?

-κατά κάποιο τρόπο όχι !

-όταν απεργούν οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 29 Ιούλιος 2010 στις 18:00 — 1 σχόλιο

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΣΟΥΝ Η ΕΛΠΙΔΑ (Συλλογή 15η)

Λίγο πριν πέσει το σκοτάδι ,

πριν βγει το μαύρο τ’ ουρανού ,

ήρθες σαν τ’ αγεριού το χάδι ,

στο λίγο φως το εσπερινού .

Ρεφρέν

Μπορεί να ήσουν η ελπίδα ,

μπορεί να ήσουν η χαρά ,

μα χάθηκες σαν τη ‘λιαχτίδα

που κρύφτηκε στη συννεφιά .

Λίγο προτού να ξημερώσει ,

πριν βγει το φως τ’ αυγερινού ,

είχες το χέρι σου απλώσει ,

μα εγώ κοιτούσα κάπου αλλού .

Ρεφρέν

Μπορεί να ήσουν η ελπίδα ,

μπορεί να ήσουν η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Ιούλιος 2010 στις 15:43 — 6 σχόλια

Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Μαύρο αίμα καταπίνω,ποτάμια αίμα,αίμα παντού..

Ο θεόρατος πόνος τέντωσε την ψυχή μου στο άπειρο,χιλιάδες άστρα σκόρπισαν μέσα μου,αστραποβόλησα και κατέρρευσα ηδονικά μαζί τους..

Ένα σύμπαν πανάρχαιας θλίψης,αιώνια το αντιμάχομαι,ευλαβικά το υμνώ,με πανσέληνους στίχους και δάκρυα καυτά που γέννησαν ήλιους αστείρευτης μελαγχολίας..

Ζώ μέσα σε μαύρο χρώμα,σε κύκλο εποχών αέναο μα προκαθορισμένο,απο μοίρα παρανοική,υποταγμένη στον Πόνο,τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 29 Ιούλιος 2010 στις 10:00 — 7 σχόλια

ΚΑΛΟΥΛΑ Η ΧΥΛΟΠΙΤΟΤΑΪΣΜΕΝΗ

Τη δική σου χυλοπίτα

σόδες και χωνευτικά,

σαν να είν' από γρατίτα (θηλ.του γρανίτης χαχα)

δεν την πιάνουν γιατρικά.

Με την τελευταία δόση

έχω έρθει ως απά (νω)

έτοιμη να με γουρλώσει

α πα πα πα πα πα πα.

Άκουσα από τους τέως

ουκ ολίγα α σιχτίρ,

μα ο προ κι ο τελευταίος

μ' έπνιξαν στο δηλητήρ.

Για τη χώνευση δεμάτια

πίνω των χαμομηλιών,

έχω γίνει, στα κομμάτια,

το ρεζίλι των σκυλιών.

Ρ.… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 28 Ιούλιος 2010 στις 22:00 — 14 σχόλια

Μες τα παράλογα του κόσμου

Μες τα παράλογα του κόσμου

με μια ασπρόμαυρη παλέτα,

μεταμορφώνεις άδειους τοίχους

με μια σειρά από στιλέτα

η ελπίδα κείτεται στο χώμα

με πληγωμένη καρωτίδα,

θες να ξορκίσεις στείρους φόβους

με μια σκουρόχρωμη κροτίδα

με ένα χαμόγελο μαχαίρι,

σπασμένο δόντι στις χορδές σου,

μαύρος καπνός να σε τυλίγει

και να σε κρύβει απ' τις ορδές σου

φοράς τις όπλες των ονείρων,

ξέφρενες κούρσες δίχως άκρη,

ισορροπείς με…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 28 Ιούλιος 2010 στις 20:15 — 5 σχόλια

Blogs

http://poemsgolitsis.blogspot.com/

http://artgolitsis.blogspot.com/

Προστέθηκε από τον/την Πέτρος Γκολίτσης στις 28 Ιούλιος 2010 στις 17:18 — 5 σχόλια

Έρωτα αγαπημένε

Με βρήκε το ξημέρωμα

ξενύχτη και πιωμένο

να ψάχνω στο νεφέλωμα

αστέρι αναμμένο

να μου φωτίσει την καρδιά

να βρει το μονοπάτι

που φεύγει απ'την μοναξιά

και βρίσκει την αγάπη

Χτύπα μου ξανά την πόρτα

έρωτα αγαπημένε

της ψυχής μου βρες τη ρότα

νιώσε με κι αγάπησέ με

Με βρήκε το ξημέρωμα

μαζί με τον καημό μου

και λάθη που τα χρέωνα

μόνο στον εαυτό…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 28 Ιούλιος 2010 στις 16:30 — 9 σχόλια

ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΞΕΜΑΚΡΥΝΕΣ

Όλου του κόσμου οι στεναγμοί

μαζί μου ξενυχτούνε

και πίνουν απ τα βάθη μου

για σένα μου μιλούνε

Κορμί μου που ξεμάκρυνες

και δεν με συλλογιέσαι

πες μου αν λίγο δάκρυσες

πες μου αν μ απαρνιέσαι

Κι εγώ της λησμονιάς νερό

θα ρίξω στα μαλλιά μου

ξανά να μην σε θυμηθώ

μην μπεις στα όνειρα μου

Κορμί μου που ξεμάκρυνες

στης θάλασσας το κύμα

μου άφησες τα χνάρια σου

στην άμμο κάθε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 27 Ιούλιος 2010 στις 14:30 — 6 σχόλια

απορρίψεις

Άντρες κάθε ηλικίας υποφέρουν, επειδή κάποια τσαπερδόνα τους απέρριψε είτε εξ αρχής, είτε στην πορεία της σχέσης τους.

Με λίγα λόγια ,πονάνε και πέφτουνε σε μαρασμό για κάτι τέτοιο. Μεγάλος νταλκάς, ο χωρισμός πώς να το κρύψουν άλλωστε!

Η ζεστή φωλίτσα δεν ξεχνιέται εύκολα αγόρια μαδημένα, αφού είναι κατ εξοχήν το υπέρτατο όπλο των θηλυκών και το χρησιμοποιούν με πολύ μαεστρία από την δημιουργία του κόσμου (διάβαζε GENESIS)

Όμως η απόρριψη είναι κάτι το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 26 Ιούλιος 2010 στις 11:00 — 1 σχόλιο

Θαλασσινό μου αγέρι

Θαλασσινό μου αγέρι

πάρε με απ'το χέρι

το δρόμο μου να βρω

Έχει η ζωή παγίδες

που χάνονται οι ελπίδες

και μόνος δεν μπορώ

Θαλασσινό μου αγέρι

γίνε εσύ τ'αστέρι

και'γώ σ'ακολουθώ

Δεν σου ζητώ παλάτια

σε ξένα μονοπάτια

δεν θέλω να χαθώ

R

Αχ και να σε'φερνε το κύμα

μες την δική μου αγκαλιά

κάνω εγώ το πρώτο βήμα

δυό,δυό,σου στέλνω τα φιλιά

Θαλασσινό μου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Ιούλιος 2010 στις 15:30 — 10 σχόλια

Στέλλα με αμαρτίες..

Το μυστήριο βλέμμα της,τ'αχτένιστα μακριά μαλλιά,όλα αγκαλιά με το ανέμελο ημίφως ενός ηλιοβασιλέματος που αργοπεθαίνει..

Τα σχιστά μάτια της,φλογερά και αεικίνητα,στέλνουν σινιάλα στον ορίζοντα,σαν φάροι που με πάθος καρτερούν τον ερχομό της νύχτας..

Άγρια ομορφιά,ατίθαση κοπέλα..

Κερνάς το δειλινό λάγνες ματιές και μυρωδιές μεθυστικές,με αρώματα εξωτικά που σπέρνουν φαντασιώσεις..

Εκθαμβωτικέ έρωτα,με την αδίστακτη καρδιά σου και τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 25 Ιούλιος 2010 στις 15:14 — 6 σχόλια