Αλησμόνητη αγάπη,

βασανίζει την καρδιά,

δεν αντέχω άλλο την λύπη,

δε περνάει κ’ η βραδιά.



Δε μπορώ να σε ξεχάσω,

όσο και να προσπαθώ,

θέλω να σε αγκαλιάσω,

πια κοντεύω να τρελαθώ.



Είσαι σαν την ανεμώνη,

που ανθίζει ένα πρωί,

η ψυχή μου είναι μόνη,

πονεμένη και πικρή.



Στα χειλάκια σου θα δώσω,

το φιλί μου το γλυκό,

κλαίω ώσπου να…

ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ, Παρ. 30 Μαΐου, 2014 8:04 am

Re: Tὶ θὰ ψήφιζαν ἐὰν ζοῦσαν σήμερα;

~~

τῶν καιρῶν ἡμῶν τίς ἀρετὲς

δεῖτε τις κι' ὀλίγον ἑρπετές.

Ὁ ὀλιγαρχικὸς Ἀριστοφάνης

θὰ ἔγραφε μιὰ σάτιρα

(καὶ θὰ μὲ ἄφηνε νὰ τὴν βλέπω δωρεάν κάθε μέρα νὰ μαθαίνω τὶ θὰ πεῖ θέατρο!...),

ὁ Σωκράτης

δὲν θὰ ἔλεγε σὲ κανέναν τί ψήφισε, λέγων : "ἕν οἶδα ὅτι οὐδέναν οὔρησα",

(καὶ θὰ μὲ συμβούλευε νὰ μὴν καταντήσω νὰ Ἀπολογηθῶ)

ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος,

ὅπως…

Τα  βράδια  που  μένουμε  οι  δυό  μας  μόνοι,…

Είναι γραφτό να είμαστε μαζί,

ας το παραδεχτούμε,

μια μέρα θ’ αγκαλιαστούμε,

με φλόγα πάθους δυνατή.



Τις νύχτες σένα ονειροπολώ,

γυμνή να τρέχεις μέσα σε κήπο,

η καρδιά μου σε ξέφρενο χτύπο,

απ’ έρωτα στον ουρανό πετώ.



Αυτή η ευλογημένη αγάπη,

ήρθε απρόσκλητα στη ζωή,

συγκλονίζοντας την ψυχή,

σβήνοντας το μαύρο δάκρυ.



Ήταν δύσκολα τα…

Όλα τα Ω τελειώνουν με ένα Σ΄ ΑΓΑΠΩ 



Αγαπημένη μου μια ιστορία απόψε θέλω να σου πω

γυρίζοντας τον χρόνο πίσω. Εκεί στο πρώτο ραντεβού μας! της σκέψεις που έκανα θα ήθελα να σου εξιστορήσω

Με όλα τα Ω που από τα χείλη μου θ ακούσεις, τελειώνουν με ένα Σ΄ ΑΓΑΠΩ



Με θυμάμαι μονάχος να γυρνώ, να αναπολώ, 

δεν θέλω απογοητευση, μέσα μου να λάβω, 

θα ρθεί η δεν θα ρθει, θεέ μου…

Ανοιξη γλυκια μου Ανοιξη

Το αερινο σου σωμα

Στη αγκαλια μου το κρατουν…

Η σκάλα για να φτάσει η ψυχή στον ουρανό

Μια σκάλα με πανδαισία χρωμάτων

κι απορώ!

Το γαλάζιο της θάλασσας που αφήνεις πίσω

Το κόκκινο της επίγειας αγάπης προς τον δρόμο της ουράνιας

κι ας κρύβεται πίσω από ένα γαλάζιο ουρανό

Το κίτρινο της μαδημένης μαργαρίτας του «αν μ’ αγαπάς»

Το πράσινο της φύσης…

Ύμνος στο φως



Mαύρα μαντάτα έρχονται από της γης τα μέρη ˙

μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα

μαύρο σκοτάδι σκέπασε τον τόπο μας μ’ ασπούδα ˙

μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά κατάμαυρη στις πόλεις

μαύρη μας κάνουν τη ζωή οι εξώλεις και προώλεις ˙

μαύρα κοράκια αρπακτικά, μαύροι εκατονταρχίτες,

μαύρες έχουνε ψυχές ίδιες με τα κοστούμια τους,

μαύρο τον κόσμο θέλουνε σαν το πηχτό σκοτάδι,

μαυρίζουν όλων τη ζωή, θανατικό μας φέρνουν.



Μα……

ΝΕΦΕΛΗ ΚΑΛΗ ΦΙΛΗ

Στην κακιά την ώρα,

Το εχθρικό ασκέρι,

Να πολεμώ νικηφόρα,

Έδωσες το χέρι.

Στην κακιά την ώρα,

Σ’ έρημο λημέρι,

Με του Χριστού τα δώρα,

Θέλεις να βρω ταίρι.

Στην κακιά την…

θα είμαι δίπλα σου για πάντα 

τ ακούς αυτό

θα είμαι εκεί για σένα, 

η συντροφιά σου

Μη κρυώνεις να σε σκεπάζω

κι όταν κλαις, θα κλάψω 

όταν πονάς, θα πονέσω όσο και εσύ

Στην χαρά σου θα χαίρομαι θα γελάμε μαζί 

τ ακούς αυτό

Μη φοβάσαι χαμογέλα

θα μαι δίπλα σου εγώ

θα είμαι εκεί να σε προσέχω 

Μα πρόσεχε και συ 

σταμάτα να…

Κάποιοι κανόνες  εις  τους αιώνες

απαραβίαστοι θεωρούνται εξ’ υπαρχής

έτσι, συνήθως  οι δίχως  ήθος

τα αξιώματα κατέχουν, περιωπής.

Την όποια  αξία στην εξουσία

έστω ως  εξαίρεση σπανίως, θα τη βρεις…

Εν (αστική) δημοκρατία



Ιδιοτελείς, μικρόψυχοι, μικρόνοες,

ελίτ  των εαυτούληδων,

ηγέτες ‘‘λαοπρόβλητοι ‘’,

σκληρά  διαγ(κ)ωνίζονται

να αρπάξουνε  την ψήφο μας

για να μας διαγουμίσουν.



Και εμείς,  μοιραίοι κι άβουλοι

εύκολα την προσφέρουμε,

γιατί κι εμείς ιδιοτελείς ˙

ζητώντας τον παράδεισο

χωρίς καμιά θυσία,

γινόμαστε πελάτες τους.



Άραγε το φταίξιμο

για το κακό μας χάλι

είναι αυτών που…

Οι αποχρώσεις του λευκού

στα ροζ και στα γαλάζια

παρακινούν τα σύννεφα

να χάνονται στα νάζια.

Ευλόγως διανοίγονται

στα πρίσματα σταγόνων

ανανεώνουν φλογερά

ουσίες αντιγόνων.

Ασύλληπτες στη δράση τους

αθόρυβα ιριδίζουν

πότε με τη σχάση τους

πότε με την πυγμή τους.

Τάσος  Παντ. Δασκαλάκης

ΤΙ ΝΑ ΛΕΩ

Είμαι άνθρωπος αδύνατος,

Να γίνω άλλος εαυτός,

Κρύβομαι μες στα ψέματα,

Στα λόγια και βλέμματα.

Είμαι στον κόσμο μοναχός,

Στην αγάπη ο πιο φτωχός,

Βάφω όλο με αίματα,

Τις πέτρες στα ρέματα.

Είμαι καθόλα…

Πέρασαν κιόλας τρεις μήνες

κι όμως μακριά σου δεν αντέχω,

έκρυψαν το φως του ήλιου οι κουρτίνες,...

αλλά εσένα στο τζάμι ακόμη βλέπω.

Η φυγή

Πάντα μέσα μου έλεγα θα φύγω

Ήθελα να γινόμουν άνεμος

να γινόμουν βροχή

Πάντα έλεγα πως ήρθε η ώρα να φύγω

μα πάντα κάτι με γύριζε πίσω

σαν αγκίστρι χωρίς φωνή

Μια  σιγή μες τους αιώνες

αναβάλει και πάλι αυτή τη φυγή

πισωπατώ και πάλι το χρόνο

γιατί ξέρω πως κάτι,…

Το  δωμάτιο  ήταν  μικρό.

Ξαπλωμένη  στο  άφθαρτο  ερωτικό …