ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ.Με γοήτεψε η λάμψη, της αστροσύνης η φέξη,Κι εγώ σαν ανήξερο κι άβγαλτο τόσο δα αστέριΕξ αρχής η Δεισιδαιμόνα μου στοίχειωνε τη σκέψη,Με παρέσυρε στα σωθικά του αστροκόσμουΣτη γύμνια δίχως το γήινο κέλυφος μου.Εκεί σε περίμενα, στα αζήτητα, στα απορριπτέαΣε εκείνα τα μέρη σπάνια Ήλιο βλέπειςΤα γήινα παράξενα, τα ανθρώπινα απάνθρωπαΥπόψιν, εκεί κανείς κανένα δε περιμένειΌμως σε περίμενα στα χαντάκια του τρόμου και του φόβουΜα από τα απόρρητα της νοημοσύνης άκρη δε βγαίνειΚαθώς από…Δείτε περισσότερα