ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ

.

Με γοήτεψε η λάμψη, της αστροσύνης η φέξη,

Κι εγώ σαν ανήξερο κι άβγαλτο τόσο δα αστέρι

Εξ αρχής η Δεισιδαιμόνα μου στοίχειωνε τη σκέψη,

Με παρέσυρε στα σωθικά του αστροκόσμου

Στη γύμνια δίχως το γήινο κέλυφος μου

.

Εκεί σε περίμενα, στα αζήτητα, στα απορριπτέα

Σε εκείνα τα μέρη σπάνια Ήλιο βλέπεις

Τα γήινα παράξενα, τα ανθρώπινα απάνθρωπα

Υπόψιν, εκεί κανείς κανένα δε περιμένει

Όμως σε περίμενα στα χαντάκια του τρόμου και του φόβου

Μα από τα απόρρητα της νοημοσύνης άκρη δε βγαίνει

Καθώς από ρωγμές ή χαραμάδες μονάχα μπαίνεις

.

Σε περίμενα. Τι παράξενα, να μπορώ να περιμένω

Στις απαρχές της ανθρωποσύνης κατασκήνωσα

Εκεί δίπλα στον κήπο με τα απολιθωμένα θεριά

Βαριές οι καρδιές, μυλόπετρες, τσακίζουν στο διάβα

Οι θόρυβοι σαν από παμπάλαιο χειροκούρδιστο ρολόι

Γεμάτοι οιωνούς για ότι μας περιμένει

.

Αργούσες, όμως κανείς να πει γιατί ερχόσουν

Τώρα σφύζουν από ζωή οι παραγκονισμένες κυψέλες

Και πολλά ας μη προσδοκάς, καθώς τα όντα νήπια ακόμα

Κι ο Λόγος λόγια δε γεννά με ασελάγιστα μυαλά

Ο προπομπός της, ο άρχοντας των Ουρανών,

Όπου να' ναι ανατέλλει

.

Ανδρέας Παλαιόσοφος

[Δημήτρης Κυτίδης]

Υπέροχο! Άμεσο αλλά και τόσο ταξιδιάρικο!