Στο κατέβασμα της σκάλας,

θα βρεθούν αργότερα,

όλα τα πεταγμένα γρήγορα,

κομμάτια της προσωπικής αιδούς

που κρυώνει,

εξακολουθώντας

να μένει μακριά σου.

Για να ντυθείς…

Ταξιδεμένα μου πουλιά,

τα όνειρα για σένα...

κι ένα αγκάθι στην καρδιά

από τα περασμένα!

Ανασεμός το παρελθόν

μες τη σιγή του τώρα!

Τώρα που ο πόνος είναι…

Τα σπίτια που έμεινα,

οι ρίζες που άφησα,

τα δέντρα που μεγάλωσαν

και η νύχτα που διαλέγει

το πρόχειρο κατάλυμα

του δρόμου,

όταν θέλει να ξεφύγει

από το φεγγάρι…

Εσχάτως,

σωματοποιούσε τις σκέψεις.

Το κορμί

έγινε ευαίσθητο

και πονούσε

με το παραμικρό.

Από πάνω του,

πέρασε πολύς κόσμος

φορτωμένος ένστικτα

και χωρίς…

Ναυαγήσαμε στου δρόμου τα μισά

κι η ψυχή μας παρέδωσε το πνεύμα

κυνηγήσαμε ονείρατα…

Τον τελευταίο τον καιρό δεν ξέρω τι συμβαίνει,

όποιος μπροστά μου πέρασε τα χει εντελώς χαμένα,

όπου κοιτάξω κι όπου δω όλοι σαλταρισμένοι,

το πλοίο παν να πάρουνε και…

Απόψε τα μεσάνυχτα

μου ήρθε μια ιδέα

να βγούμε μεσοπέλαγα

όλη η τρελό παρέα

με συντροφιά τη θάλασσα

και οδηγό το κύμα

θα θάψουμε τις έγνοιες…

Στέλνεις φωνή κι ακρόαση…

Τα κάστρα των ονείρων μου

βραχήκαν απτό δάκρυ

πέπλο νωθρό τα σκέπασε

του νου μου δειλινά

τη σκέψη μου καθοδηγούν

σε μολυσμένο χάρτη

ελπίδα που την ρίξανε…

Τα καταπράσινά σου μάτια

Φωτοβολίδες μες τη νύχτα

Μου κάνουν την καρδιά κομμάτια…

Σε ελπίδες που σε έπεισαν

και μετά άλλαξαν και έφυγαν.

Πρόσκαιρη δύναμη, ελπιδοφόρα ώθηση,…

Ανάμεσα στα μάτια σου

βλέπω τον κόσμο…

Η πόρτα κλείνει ξοπίσω αφήνοντας προβλήματα άλυτα, δισεπίλυτα.

Αφήνει πίσω το παρελθόν να πληγώνει όσους σ' αυτό ανήκουν.

Όσοι ζουν με την ανάμνηση και τη στυφή της…

Κάποτε,

αγγιζόμασταν δειλά,

επιφυλακτικά.

Έτσι όπως αντιμετωπίζονται,

στην αρχή,

όλα τα άγνωστα σημεία.

Όπως φέρεται ο καθένας,

όταν βγαίνει για…