Ήταν λίγο πριν τελειώσει η αιωνιότητα,

όταν γύρισα και κοίταξα 

μήπως απέμειναν Άνθρωποι,

Ήταν λίγο πριν τελειώσει η αιωνιότητα,

όταν γύρισα και κοίταξα 

μήπως απέμειναν Άνθρωποι,

Πήρα το δρόμο της σιωπής

σαν τους παλιούς προφήτες,

δεν μ' αποκρίθηκε κανείς

στης ερημιάς τις σκήτες,

μα τ' άγνωστα και τα ωραία σπούδασα

και την φτωχή ψυχούλα μου…

Χαμένος κι απόκληρος

σ' ένα τεράστιο δάσος

φοβάμαι τρέμω ολόκληρος

με κυριέυει τ' άγχος

Δεν είναι δάσος κλασσικό

δεν είναι μια ζούγκλα

είναι πιο φρικιαστικό…

μόλις κόπασε η βροχή

και οι δρόμοι νυχτώνουν

δίπλα σε υγρές εγκαταλέιψεις

και…

ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ



Το σωμα παλλεται στο ρυθμο της μουσικης την ωρα που η χορευτρια το ντουεντε εχει κλεψει απο την μουσα και τον αγγελο παραδιδοντας την ψυχη της σε…

~*~ ΑΝΘΟΣΠΑΡΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ;)) *~*

... ΤΙ ΜΕ…

Βλέπεις τον κόσμο στρογγυλό,

πλανήτη μολυβένιο,

μαστορεμένο από πυλό

σε πλαίσιο σιδερένιο.



Βλέπεις τον κόσμο πιο…

~*~ ΣΚΟΡΠΙΕς ~ ΣΚΕΨΕΙς ;)) *~*…

Από το «δεν ξέρω» ξεκινούν όλα και στο «ξέρω» σταματούν. 

 Εγώ είμαι αμόρφωτος, εκείνη μορφωμένη

και λέει πως  όταν της  μιλώ, δεν με καταλαβαίνει.…