Με τα πολλά,

ξημέρωσε κι εδώ μιά ηλικία,

στην οποία θερίζουν

οι μη συμβατικοί πνιγμοί.

Παραμονεύουν,

όπου κι αν περιφερθεί η Ύπαρξη

κουβαλώντας μαζί της,

ως μόνη…

Νιώθω...

Πάντα...

Αδιάκοπα...

Πριν

και μετά το οτιδήποτε...



Και η φύση μας

απεχθάνεται το κενό.

Και πιο συγκεκριμένα,

κάθε απόγονο φυγής

και ψυχικής…

Δεινοπαθεί η χαρά στο άκουσμα

 ερχομού της μοναξιάς.

Eκατομμύρια σφαιρίδια

αόρατης πρόσκρουσης,

υποβάλλουν το σώμα μου

σε μια στενοχώρια,

 ένα σφίξιμο…

Πολλαπλάσιοι,

ελαστικοί ήχοι,

περιμετρικά

των τετραγωνικών ασφάλειας,

δείχνουν πως πλήθυνε το Είδος.

Και στην σιωπή,

πολλαπλάσιοι χτύποι...

χτύποι...

Και μετά από…

Νυχτώνει στο πάθος

και είναι ανάγκη,

απόψε

να κρυφτει πάλι

σε φεγγάρι ματιών,

για να βρει,

στην απόχρωσή τους,

το υλικό

να φτιάξει τα θέλγητρα

ενός…

Τόπος

ή Χρόνος...

Πρόσωπο

ή Πράξη...

Κάτι το ξεχωριστό,

τέλος πάντων,

που μπόρεσε να χωρέσει

ένα αίσθημα απόλυτης ελευθερίας.

Που έγινε απαραίτητο

και σημείο…

Υποθέτω,

πως αν γδυνόταν,

μπροστά μας,

ο Παράδεισος,

και η αφή

θα βίωνε το πέρασμα

πάνω από τις δονήσεις του κόσμου,

και η αίσθηση εξαΰλωσης

θ' αξιοποιούσε

την…

Υπάρχει

και το δικαίωμα σε μιά ανάγκη,

που,

την ώρα μηδέν,

θα θυμάται το όνομά της.

Και τα δόντια της κραυγής

που βλασταίνει εκεί,

μπορούν να κόψουν

τη λιπαρή…

Χρόνια τώρα,

δουλεύονται οι φόβοι.

Προσθαφαιρέσεις,

επισημάνσεις,

πλασματικά ξεθωριάσματα

και άδικες υπερτιμήσεις.

Κι ο μεγαλύτερος αυτών,

ο πιο τραχύς,

έχει δώσει…

Σιγά σιγά,

γίνεται παχύσαρκη η ηλικία.

Χάνει τα περιθώρια της,

ξεκαθαρίζουν οι εφιάλτες

κι εκείνοι που πέρασαν

από τη σάρκα της ζωής,

έχουν μιά τάση μονιμοποίησης

υπο…

Πολλοί θα μεμφθούν

το βλέμμα που υποστάλθηκε,

αλλά κάποιες φορές,

δεν είναι εύκολο

να σηκώνεις

το εξαντλητικό βάρος

από τα κάγκελα

των εισαγωγικών,

σε λέξεις και…

Για μένα τουλάχιστον,

η γεύση της επαφής μας

δεν είναι

ουτε κάν γλυκόπικρη.

Κι αυτό,

διότι έζησα,

για λίγο,

στην υλική ζέστη,

ενώ ήθελα να χαθώ

στη…

Δικό σου παιδί

είναι η αληθινή νίκη.

Εχει πάρει μάλιστα,

τα μάτια σου,

που κατάφεραν

να παραμείνουν ανοιχτά

χωρίς την προστασία

της…

Με το κεφαλαίο "Υ",

από τη διατύπωση της υπόσχεσης,

φτιάχτηκαν

και οι Υποσημειώσεις

που προέκυψαν

στο πέρασμα του χρόνου.

Αναπόφευκτα,

το ίδιο μέγεθος…

Πολλές από τις μνήμες του,

ήταν γεμάτες

με σωρούς αποτσίγαρων.

Όσο για τον ίδιο,

τον κάπνισαν τα χρόνια,

μέχρι που έσβησε

μέσα στις πυρκαγιές,

κι έτσι,

δεν υπάρχει…

Ζήτημα περιθωριοποίησης

μέσα στη σιωπή,

προέκυψε,

για λόγους πρακτικούς,

από τότε που η γραφή

υποκαθιστά τη φωνή,

παρόλο που,

εκ των πραγμάτων,

το…

Άνοιξε τις φτερούγες και πέτα στην έρημη χώρα.

Στη χώρα που κατοικεί το αμάλγαμα της ανομίας.

Εκεί που η ενθυλάκωση συνιστά την ύψιστη αξία του δημοσίου βίου.

Πόσα, πράγματι,…

ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΧΟΡΤΑΣΑ

Από ωραία λόγια χόρτασα,

Κοντά σου δε ξαπόστασα,

Και να γλυτώσω…

Έχουν σπάσει οι αρθρώσεις

της συνειδητοποίησης.

Σφίχτηκαν

γύρω από το ανεπανόρθωτο

μιάς αποτυχημένης νύχτας,

αλλά εκεί δεν βρισκόταν

έστω κάποιο κατάλοιπο από θάνατο

σε…

Και πάλι καίγονται

κόκκινες προσδοκίες.

Κι ο καπνός τους,

πάει πάλι την ίδια διαδρομή.

Προς το ηλιοβασίλεμα.

Κάπως έτσι

βρίσκεται πάλι σ' αναντιστοιχία

η ώρα…

Ακμαία απόσταση,

κουλουριασμένη

σε μεσόκοπο πάθος.

Απόσταση,

στη λίπανση της οποίας

πλειοψηφούν πια

τα τεχνητά δάκρυα

και ό,τι υπολογίζεται πως θα…