Βρίσκομαι τώρα μέσα στη μπόρα χωρίς ομπρέλα να προχωρώ

έχω μουσκέψει μα μου…

Το μελισόχορτο της θάλασσας, το χρώμα των ματιών σου,

σαν της γοργόνας τ΄ αλμυρό, ζητώ το γυρισμό σου.

Βουτιές μέσα στο κόκκινο φεγγάρι που αντιλαλάει

της Ατλαντίδας τ΄ όνειρο…

Μνήμη





Δέκα έξη Νοεμβρίου 2014.

Κυριακή βράδυ, γύρω στις εννέα.

Βαδίζω στην Πατησίων προς το Πολυτεχνείο.

Παράλληλα βαδίζει μια κυρία γύρω στα εξήντα.

Ψηλή,…

ΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΑ

Στο νου τα ξεκαθάρισα,

Στην αγάπη ρεστάρισα,

Όσο και να λαχτάρισα,

Τα ήπια και σαλπάρισα.

Αφού μόνο εγώ έφταιξα,

Έτσι όπως τα έμπλεξα,

Μαζί σου…

Η Αγαπη μου, μπλεγμενη

στις ριζες ενος δεντρου

ενος δεντρου!

οχι του δεντρου

Απροσδιοριστο΄

εχει πολλα φυλλα

άλλα κοκκινα

άλλα κιτρινα

άλλα…

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Λέει να ρίχνανε οι στίχοι,

Στην καρδιά όλα τα τείχη,

Να σηκώναμε το μανίκι,

Να σεργιανούμε στην Σαλλονίκη.

Λέει να βάζανε οι στίχοι,…

Παγκόσμια  μητέρα μας:  Ελλάς…

Απαύγασμα, πολιτισμών και, μήτρα

μυστήρια,…

Τι ερωτικό πάθος νοιώθω για εσένα,

απ’ το πρώτο λεπτό που ‘ρθες κοντά μου...…

Νεκρός    

Τό πρόσωπό του ἕνα κλαρί χλωρό

πίσω ἀπ᾿ τή φλούδα

Τραγούδαγε

ὅταν οἱ ἄλλοι τόν μοιρολογοῦσαν

Σάλευαν μόνο τά χείλη…

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Σ'ένα κήπο όλο λουλούδια,

Γελάγανε ξεπεταρούδια,

Λέγανε καλημερούδια,

Σκορπούσανε κουκούτσια ρούδια.

Για τον καθένα άσημο,…

Πολιτική επισκόπηση





Η πατρίδα μας σα χώρα πρέπει να ‘ναι ευτυχισμένη

έστω κι αν οι κάτοικοί της είναι λίγο πεινασμένοι ˙

έχει φοβερούς ηγέτες που πασχίζουν να τη…

παλι το δρομακι το γνωστο κατηφοριζω

μετραγα τις ωρες ολη μερα να σε δω

εξω απ' το σπιτακι σου δυο ωρες τριγυριζω

κανε μου σινιαλο μεσα για να μπω.

Ποσο μου χουν λειψει τα…

καλὰ, κι' ἀρχαῖο μὴ μὲ λέτε σὰν τὸν βασιληὰν Ἀμύντα! Μωροῦλι 'μαι, μπροστά του, μὴν πῶ καὶ σπέρμα, - στὰ Ἑβδομῆντα. Ἄλλοι, πῶς πενθοῦν, σὰν πατοῦν, τὰ πρῶτα τους κιόλας - ῆντα, τρελλαίνονται,…

ΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

Διώξε την μελαγχολία,

Δεν χωράει αμφιβολία,

Σεργιάνιζε στην παραλία,

Μην ζηλεύεις μεγαλεία.

Διώξε την μελαγχολία,

Δεν…

Μες τις αυλές των ποιητών μας,

ριζώνει ο χρόνος και επιμένει,

μέσα στα φύλλα του οι θλιμμένοι,

αντιγραφές των εαυτών…

Το Χρώμα

Ανεξίτηλο χρώμα

άφησέ με, να βγω απ'το κώμα

αλήθεια, μου επιτρέπεις να ζω ακόμα;

αναδύεσαι απ'την κόλαση

απ΄το βαθύ αχανές σου

σε έναν παράδεισο, γιατί,…

Σαν βότσαλο στιλπνό, στρογγυλεμένο…