Γριά ,καμπούρα, περπατά.     

Κι όλο μπροστά πηγαίνει ,     

Το πίσω της δεν το κοιτά.       

Κουράστηκε και…

Μαύρο το πέπλο σύννεφα σκόνη

σκυφτοί οι άνθρωποι νοιώθουνε μόνοι

γκρίζες εικόνες μελαγχολία

ψυχές στοιβάζονται πάνω σε πλοία

Στερείται βρέφος  της μάνας…

Μούπ' ο βοριάς αν συμφωνώ,

Μαζί του να με πάρει,

Να ανεβώ στον ουρανό,

Να πάμε στο φεγγάρι!.

Μα εγώ κοιτούσα την βροχή,

Που έπεφτε στην…

''''''''''''''''''''''''''''''''''

Στο καφενείο ενός χωριού

μιά νύχτα όπως μπήκα,

στ’ άδηλο φώς του φαναριού

πέντε αδέρφια βρήκα ...

Τους…

Μες  τα φθαρμένα μου παπούτσια  τριγυρνώ

 μέσα στης πόλης τα στενά Σάββατο βράδυ

κάπου να νοιώθω το φεγγάρι αναζητώ

για με φοβίζει η νυχτιά και το…

Φέγγισμα στερνό της νύχτας

  Οπτασία κι όνειρό μου

Χάδι τρυφερό της πίκρας…

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μάχονται τον Άδει

τουφέκια αρματώνονται  και βλέπουν στο σκοτάδι

απόκοτος της λευτεριάς ο Φώτος  ο Τζαβέλας

μια φάρα που είναι αθάνατη γενιά της…

Το Σάββατο τ’ απόγευμα, λίγο πριν την εσπέρα

υπό τους ήχους που ’βγαζε τσιγγάνου το σουραύλι

στου καφενείου την δροσιά, στην φυλλωσιά πιο πέρα

με έναν φίλο παίζαμε,… μία…

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Ήρθε και κάθισε μαζί μας

σαν να μην έφυγε ποτές,

ίδιο το αίμα στο πετσί μας

τα βάσανά μας κι οι κριτές…

Μεταλαβιά  που βύζαξα                

Παντού με κυνηγάει           

με τ΄ όνειρο που κοίταξα,  

Μαζί του…

Στα ουρανια με ΄χει στειλει

ενα στεριανο κοχυλι

που τ΄αρεσουν σα γατακι

τα φιλια και το χαδακι.

Εχει γευση απο σταφυλι

τουτο το γλυκο…

Πάχνη χρυσόσκονης ,τα όνειρα τυλίγει

πρόσθετο βάρος και χωλαίνει η φτερούγα

χαροπαλεύει χρόνια τώρα η πεταλούδα

ψάχνοντας να βρει του παράδεισου αντικλείδι

Ο…

Τα μάτια σου τα γαλανά,

   μάτια μου, μ' αφανίζουν,

όχι που καίν' και φέγγουνε…

            Πολύτιμα βιβλία !

Ποτέ δεν ήταν άσχετος σε σφριγηλό  σχολείο

μα φροντιστής ανήσυχος για γράμματα του βίου.

Των μαθητών …

Tα καραβάκια στο Τσιρίγο

σαλπάρουν πίσω απ' τα βουνά

κι εσύ βουλιάζεις λίγο-λίγο

σ' ένα στασίδι του Μυστρά.…

Αμετανόητα στιχάκια να μου γράφω

Κόκκινα γράμματα επάνω στο χαρτί

Εξιλεώνομαι και έτσι παραγράφω

Όλα τα λάθη μου, τις τύψεις, τα γιατί

Αναμοχλεύω τα ενθύμια του…

Δεν είμαι ο Μαύρος Χλωμός Καβαλάρης των ονείρων

ούτε εμμονικός…