ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ, Δευτ.  10 Μαρ. 2014 3:45 pm 

* Καὶ μόνο γιὰ κεῖνα…

Μετράω τα λόγια ανωνύμων μεθυσμένων,

χαμένα όνειρα γυρεύουν στα ποτήρια,

κρατάω ατάκες των ευαίσθητων χαμένων,

σκιές των μπαρ χωρίς αγάπες…

Από το τούνελ βγαίνουμε

μα, σε σπηλιά, θα μπούμε

έτσι, φαντάζει αβέβαιο…

Είσαι το λαμπρό μου αστέρι,

που φέγγει με αγάπη την ψυχή

και το ανοιξιάτικο μου αγέρι,…

Είναι ο Χρόνος (φυλακή)

κι ο χώρος που μεγαλώνει,

όταν ξυπνάς τα πρωϊνά

κι ο Αέρας σε μαλώνει.

Φτάχνεις καφέ να πιείς γλυκό

κι η γεύση είναι…

Στης γαλάζιας θάλασσας τον πάτο,

συντρίμμια σκορπισμένα κομμάτια,

πετάμενη…

  …

Βαρκούλες φτιάχνω από χαρτί

να ταξιδεύουν τα όνειρα μου

μα πέλαγο βρίσκουν βαθύ

δεν τα…

Τα μάτια αυτά τα λαμπερά,

την ζωή μου συγκλονίζουν,

τόσ’ όμορφα…

Του αλλουνού ο πόνος

     (αφιερωμένο εξαιρετικά

       σ’ ένα φίλο θεριακλή)



Τι μπορεί να πει κανείς

για τον πόνο τσ’ αλληνής;

Όσο και να συμπονείς 

πάντως ίδια…

ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ,  Κυρ.  23 Φεβ.  2014 5:58 pm

Αὐθαίρετα διὰ μίαν Παρθένον,

- σᾶς…

Το θάνατο τον νίκησα

γιατί, έχω πεθάνει

και, τώρα πλέον, δεν…

Κι αν έχω κάτι να σας πω

ποιος τάχα θα μ' ακούσει,

που 'μαι πουλί μ' ένα φτερό…

ΣΕ ΔΥΟ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ…

Καλημέρα θλίψη







Σβησμένο σπίρτο

η φλόγα της ψυχής μου…

Θλιμμένο χαμόγελο

οι άδειες μέρες μου…

Κουβάρι αξετύλιχτο

όλες μου οι επιθυμίες…

Ζωγραφιά…

Κουπλέ

Μία  ζωή, ήσουν ζαμάν,

σε γνώρισα κι’ είπα, αμάν…