Τώρα το βλέπω από ψηλά

σε ένα κουτί κρυμμένο

σβήνει το πάθος μου γοργά

σαν φύλλο μαραμένο

Ίσως ξοδεύτηκε μεμιάς

από στερνή σπατάλη

ή ίσως πάλι καρτερά…

Ηταν ολογυρα βουνα…

Η ΑΦΙΛΟΤΙΜΗ

Για μια καλύτερη ζωή,

Μου χάριζες ελπίδες,

Και ξέσπασαν κάποιο πρωί,…

Πως αδειασε ο χρονος

ν' απορεις...

μια σφαιρα ξορκιζει…

ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΟΥ

ΠΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ

ΠΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΟΞΕΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ

ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ

ΠΩΣ…

https://youtu.be/frmY5tOiveQ…

Απολείπειν ο λαός Αντώνιον





Σαν δεις καταμεσήμερο μιλιούνια καθ οδό

και να φωνάζουν ρυθμικά να φύγει ο εξ αποδώ

χαιρέτα το Αντώνη μου το πόστο του σερίφη

και μη γυρίσεις…

Το μελισόχορτο της θάλασσας, το χρώμα των ματιών σου,

σαν της γοργόνας τ΄ αλμυρό, ζητώ το γυρισμό σου.

Βουτιές μέσα στο κόκκινο φεγγάρι που αντιλαλάει

της Ατλαντίδας τ΄ όνειρο…

Νεκρός    

Τό πρόσωπό του ἕνα κλαρί χλωρό

πίσω ἀπ᾿ τή φλούδα

Τραγούδαγε

ὅταν οἱ ἄλλοι τόν μοιρολογοῦσαν

Σάλευαν μόνο τά χείλη…

Σαν το φεγγάρι το θερμό, τη λάμψη σου προσφέρει…

                                                                ἔρως ἄπειρος

Τόν ἐμαζέψανε σηκωτό ἀπό τήν κλίνη γιά τό νιβορό

Ἄλογο μαῦρο καί βαρβάτο ἔστεκε…

‴Φίλες μου και Φίλοι‴

(Ποτέ δεν πρέπει να φοράς το καλό σου παντελόνι όταν πηγαίνεις να πολεμήσεις για την ελευθερία και την αλήθεια.)

Henrik Ibsen ( 1828-1906 , Νορβηγός θεατρικός…

Ὀχτώ ποτάμια σέρνουνε τήν κόμη σου

Ἀπάνω σέ ὀχτώ χειμάρρους δράμω

γιά νά τήν ἀδράξω

            Μέ ποιά τά χέρια

            δάχτυλα ποιά

            πού τά…

Τα μαλλιά της είχαν απλωθεί πάνω στο άσπρο σεντόνι.

Η σάρκα της είχε γίνει σχεδόν διάφανη.

Δεν μπορούσες να διακρίνεις τα όρια του σεντονιού.

Έμοιαζε με φτερό που είχες βρέξει…

ἀπὸ ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ,  Τρί.  30 Σεπ.  2014 8:10 am