Προχωρούσε ανοίγοντας με τους αγκώνες ένα διάδρομο για εκεί που τ όνειρο μιας ζωής κείτονταν αμίλητο με μισόκλειστα τα ματιά στραμμένα στο ταβάνι…κάντε στην άκρη…

Η νύχτα μου χαμογελά

μου κλείνει και το μάτι

γλυκά μου παίρνει τα μυαλά…

Γεια σου γυναίκα γύρισα, που είσαι στη κουζίνα;

έχω μια πείνα μάτια μου μπροστά μου που δε βλέπω

πάω λιγάκι να πλυθώ, πω - πω  μυρίζει φίνα

θα φάμε υπέροχο φαγί, το νιώθω, το…

Δεν σε ακούω πια

χαλύβδινοι,…

Δυναμη κι αυτοπεποιθηση.

Των ανθρωπων η πεποιθηση.

Αυτοδυναμια και κουραγιο.

Θελει κι η καρδια μουραγιο.

                 …

Πριν λίγες μέρες διάβασα σε μια εφημερίδα

ότι των ντόπιων ποιητών συνάντηση θα γίνει

πρωτότυπη εκδήλωση σε μία…

Μείνε μακριά μου και μην μ΄ενοχλήσεις

αφού δεν μ΄αγάπησες, ποτέ μη ζητήσεις.

Αφού δεν μπόρεσα, κοντά σου να…

Κουπλέ…

Γαμιεστε)))

γαμιεστε ολοι εσεις κι εγω που δεν χαρισαμε χαρα…

Ήτανε συγκεντρωμένη γύρω του όλη η αφρόκρεμα της οφθαλμιατρίας.

Αν όλα πήγαιναν καλά,θα ήτανε ο πρώτος εκ γενετής τυφλός, που θα…

O Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς , ένας λεβεντάνθρωπος, εβδομηντάρης -και βάλε- πια, γεννήθηκε και ζει, για να παίζει κλαρίνο.

Μοιρόγραφτος !

Μοναδικός…

Τα πλούσια μαλλιά της έχουν το χρώμα του φθινοπώρου,το καστανό χρώμα των φύλλων που πετούν για λίγο από ψηλά χαιρετώντας τα δέντρα,τον ουρανό,για να αφεθούν στην αγκαλιά της γής.

Έχουν το…

 …

-Αντωνάκη,Aντωνάκη, εγγονέ μου..

-ποιά είσαι σύ κυρά…

Είναι ο χρόνος σαν κερί που εξαφανίζεται

λιώνει στη φλόγα πάλι πίσω δε γυρίζει

και  όσο η σκέψη βουβή θα στέκεται και βασανίζεται

σπόρος στο χώμα διώχνει το χθες και…