Πρέπει  να ψάχνεις η ζωή τι σου χρωστά

και τι ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει

κινείται ο χρόνος και ποτέ δε σταματά

κι ανακαλύπτει ο νους στο διάβα νέα μέρη

Ένα…

*

Στάθηκα  μπρος  τον  εαυτό  μου  δικαστής 

με  ύφος  βλοσυρό  και  οργισμένος ,

κι   όταν  στα  μάτια  κοιταχτήκαμε  ξανά

τότε  τον  ρώτησα  ...  προς …

Σε ένα κόσμο ψεύτικο παλεύεις μοναχός

οι δαίμονες πολιορκούν το ανήμπορο κορμί σου

γυρεύεις κάπου να πιαστείς μα ο απόμακρος θεός

βγάζει και πάλι άκυρη τη δόλια προσευχή …

Ταξίδεψαν τα όνειρα

στην κουπαστή του χρόνου,

και έγιναν ονείρατα

μες την καρδιά του κόσμου.

Πλημμύρες είναι που χάνονται

τα δάκρυα στα μάτια,

όταν κοιτάζεις το…

Πολλές φορές αγάπησα

  Κι έδωσα την καρδιά μου

Και άλλες τόσες πόνεσα

 …

Η αγάπη σαν καντήλι

μ' ένα φως που ξεψυχά,

εάν δεν το λεν τα χείλη

η καρδιά με αψηφά.

--



 Η αγάπη έχει σαλπάρει

μ' έναν άσχημο καιρό,

μου το…

 Σε ένα ταξίδι ως τα πέρατα του νου

μέσα στις θάλασσες η αγάπη έχει καράβι

και παιχνιδίζουνε  οι σκέψεις στο γαλάζιο του ουρανού

χαμογελάει ο ήλιος διώχνει το…

Δεκάδες ζωές

θυσίασα στον έρωτα σου.

Δεκάδες ζωές σαλιγκαριών

στο δείπνο

της πρώτης επαφής.…

Στην από 'δω πλευρά,

ο κόσμος είναι απέραντος.

Τόσο,

που η ανάσα θολώνει τα είδωλα,

κι όχι το αντίστροφο.

Διακριτική ευχέρεια,

έχει στο έλεός της

τις…

Καίγομαι.

Και κρυφά,

εμπιστεύομαι,

απόλυτα,

τη λέξη.

Γι' αυτό και στην ευθύτητα

εσωκλείεται χρόνος,

φορτωμένος μ' εγκαύματα.

Προφέρω το όνομα,

αλλά δε…

Ήρεμη πια,

εκατέρωθεν,

ανάσα,

φυσά τις σκιές

κι εκείνες εξαπολύουν

ριπές γυμνότητας.

Σε ασφυκτικότερο κλοιό,

καθώς η ένταση

μπροστά στα αισθήματα,

αποκτά βαθμό…

Ό,τι από κοινού μας δένει,

αφθονεί.

Με τα όσα,

γκρίζα σημεία αμηχανίας,

παρουσιάζει.

Η αλήθεια είναι,

πως αν θέλαμε

να μιλάμε για ένωση,

θα έπρεπε

να είχαμε…

Από τον πηλό του επικέιμενου,

στο ατσάλι του γεγονότος.

Αλλού φάνηκε

με τι τρόπο

βαθαίνει το χρόνο

η δεύτερη ευκαιρία,

κι αλλού

ακούστηκε

το…

Ή μικραίνει το δωμάτιο,

ή εξαντλούνται οι ψευδαισθήσεις.

Μέχρι πρότινος,

συμβολισμοί

σκαρφάλωναν στους τοίχους,

'παίρναν λίγο από το μεδούλι

της έννοιάς τους

και…

Δεν αντικρούει κανείς τη σιωπή.

Είναι σίγουρο...

Αυτή μέρα,

διαχειρίζεται έτοιμες αλήθειες

και μέσα της δεσπόζει

μιά σκέψη σε κατάσταση ηρεμίας,

γεμάτη…