Ζήσε για πάντα

[Γιαννης Στιχακης]

Ζήσε για πάντα

Μια νότα , μια σταγόνα

μια στιγμή , ένας σταθμός
να γράψεις , να πεις να πιεις
να μη μιλήσεις
δυο λέξεις να αφήσεις
να γλιστρούν στο χαρτί
σε γράμμα κλεισμένο με κερί

σε δυο χέρια μικρά

σε δυο μάτια μεγάλα
σαν αίσθηση αφής , γαλήνης
κάπου μακριά κάπου μοναχικά

να σε θυμάμαι

σε αγγίζω σε όνειρα

κι ονειρεύομαι το άγγιγμα σου

να σε θυμάμαι

μια νότα , μια σταγόνα

αύρα πρωινή σε ρόδα ανθισμένα

κι ήσουν εκεί , λευκή σκιά

λαμπρή οπτασία

σύννεφο ντυμένο τον ήλιο

μικρή νεράιδα , λευκή σκιά

λαμπρή οπτασία

για πάντα

έτσι σε φαντάζομαι ψυχή μου

μη λυπηθείς το κρύο τούτο σώμα

φύγε μακριά

ταξίδεψε και μη γυρίσεις εδώ

τίποτα δε θα βρεις

μη λυπηθείς

ζήσε για πάντα

σε χτύπους καρδιάς

σε άνοιξης άνθη

σε μνήμες αγάπης για λίγη θλίψη

έτσι θα σε θυμάμαι για πάντα

έτσι θα νικήσω ένα μαύρο και γκρίζο ουρανό

[Κατερίνα]

όμορφο Γιάννη!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Ειρήνη]

Καλώς το Γιάννη!
Πανέμορφο ποίημα!!!

[M alive s]

Προτροπή που επενδύει,
σε ψίθυρους,αισθήσεις και πόθους.