Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Κι ο δρόμος να μην έχει γυρισμό
Του έρωτα τ’ατέλειωτα ταξίδια
Νά’ναι πάντα χωρίς προορισμό

Βαρέθηκα τις νύχτες στ’ακρογιάλι
Να αγναντεύω μόνο μοναξιά
Τη θλίψη νά’χω πάντα προσκεφάλι
Κι η πίκρα μου μια θάλασσα πλατιά

Βαρέθηκα και σένα εαυτέ μου
Που δύσκολα μου έβαλες κι εσύ
Και σένα πάλι άγνωστε θεέ μου
Π’αδιάφορα κοιτάζεις τη ζωη

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Και τ’όνειρο που έμεινε μισό
Να ψάχνω σπίθα μες τ’αποκαίδια
Σε ενα κόσμο ψεύτικο ,πλαστό


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 30

Σχόλιο από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 2 Μάρτιος 2010 στις 9:16
Πόσο μαγευτικές μπορεί να είναι κάποιες απλές λέξεις όταν μπαίνουν εκεί που πρέπει....
Σχόλιο από τον/την ermioni στις 3 Μάρτιος 2010 στις 11:14
SmileyCentral.com

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services