Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΤΟΞΙΚΕΣ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ

Αν κι επιλέχτηκε πρώτη

η αιτία,

γυμνή

και τρομερά καθορισμένη,

προορισμένη

για την καλύτερη θέση

στην προθήκη των αμετάκλητων πράξεων,

βρέθηκε πάλι τρόπος πνιγμού της.

Αυτή τη φορά,

απο τη γύρω της

αυθαίρετη δόμηση προφάσεων.

Προβολές: 18

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 1 Ιούνιος 2011 στις 19:06: Καλησπέρα σε όλους.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιούνιος 2011 στις 19:27: Πολυ ωραιο και δυνατο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Katia στις 1 Ιούνιος 2011 στις 20:52: Μπηκα αυθορμητως στη διαδικασια να το ερμηνευσω με βαση την επικαιροτητα διχως να ειμαι και τοσο σιγουρη οτι αυτο θα ηθελες..Το βρισκω παντως (χωρις να συμφωνω κι απολυτα) ευστοχοτατο!!!!

Περιεκτικος και ουσιωδης ο λογος σου... μ' αρεσε πολυ!!!

Θα μπορουσε να ειναι και θεμα για μια μεγαλη συζητηση..

Ενα καλως ηρθες κι απο μενα φιλε, αν και στην ποιητικη αυτη γωνια κυκολοφορω κι εγω με "Ν" ...

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 2 Ιούνιος 2011 στις 1:51: ακτινογραφία της σημερινής αντιμετώπισης των γεγονότων

πολύ πετυχημένο!

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 2 Ιούνιος 2011 στις 2:53: Περιεκτικό και αλληγορικό.

Ο τελευταίος στίχος με παραπέμπει συνειρμικά στις "προφάσεις εν αμαρτίαις" ή (λαΐκότερα, κατά μια έννοια) στο "όποιος δε θέλει να ζυμώσει...".

Ίσως, από την άλλη μεριά, να είναι η μοίρα της κάθε ακριβούς αιτίας να μένει στην αφάνεια.