Το ψέμα που μ' αρμόζει

[Κατερίνα]

Σταμάτησα το χρόνο ν' ανιχνεύω

μες στις κουβέντες μέσα στις σιωπές

χωρίς προορισμό να ταξιδεύω

ποτέ μου να μη κάνω ανατροπές.

Απ' της χαράς απέχω τα ευαγγέλια

εφόδια δε θέλω δανεικά

άκουσα κι είδα στων παιδιών τα γέλια

τα ταπεινά , μεγάλα ιδανικά.

Ανάμεσα σε όνειρα ληγμένα

δε θέλω μόνιμα ν' ακροβατώ

βαρέθηκα παντοτινά μ' εσένα

να βρίσκομαι αφού αλλού πατώ.

Το ψέμα το μεγάλο που μ' αρμόζει

κατάλαβα μαζί μου πως γερνά

πίσω απ' τον μπερντέ του καραγκιόζη

τα λάθη μου θα κάνω τα στερνά.

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Από τους στίχους που συγκλονίζουν !!!!! Την καλησπέρα μου