Μισέψανε οι πελαργοί

φύγαν τα χελιδόνια

ν' αρχίσει η μάχη δεν αργεί

στα μαρμαρένια αλώνια.



Μια στον αέρα μπιστολιά

στην έναρξη , στη λήξη.

Μια δοξαριά απ' τα βιολιά

τους ουρανούς θ' ανοίξει.…

Όπου Σταυρός κι Ανάσταση

όπου τραγούδι ,κόσμος

νιάτα και επανάσταση

άρωμα όπου δυόσμος.



Όπου ξωκκλήσι κι ιερό

όπου η πέτρα , κόπος

όπου αμπέλι , ελιά , νερό

ευλογημένος τόπος.



Όπου αέρας ,…

Μια σκέψη έχω δυνατή, ιδέα αγριεμένη

μ' εκρηκτικά ζωσμένη, πουλί αρπαχτικό

έναστρο πιάνει ουρανό, βρεγμένο βρίσκει χώμα

με την ψυχή…

Προβληματικές συνθήκες

και του σκοτωμού τροχάδην

γίνανε οι καταδίκες

ανεξήτιλο σημάδι.

Στων ενοχών την αγορά

χαμένο πήγαινελα

κοινοί θνητοί μες τη φθορά

Θεοί μεσα στην τρέλα.

Σέρτικοι καπνοί ντουμάνι

ξέθωριάζουν την απάτη

της παρηγοριάς η πλάνη

πάνω στην πληγή αλάτι.

Στων αλλαγών την αγορά

μας βγάζουν τα καπέλα

πρώτοι και με…

Τις αλήθειες κάνω χάζι
ψέμματα ασπάζομαι
πότε φρένο, πότε γκάζι
για τις ήττες δε με νοιάζει
νίκες δε χρειάζομαι.


Τους θυμούς που δεν αντέχω
εξορία έστειλα
κι όσο σε ξοδεύω , σ΄ έχω
ιερά και βέβηλα


Κόντρα ρόλοι , ζορισμένοι
μια ζωή σε άμυνα
μη χαθεί , ότι μας δένει
μοίρα μου αλαφιασμένη
αχ , και τι δε θά δινα.

Τα μπογιαντισμένα φώτα

τ’ άγαρμπα τεχνάσματα

μ’ ένα στίχο , μία νότα

τροχιά παίρνεις κι άλλη ρότα

τα κοιτάς κατάματα.

Όσο σε βρίσκω , κρύβεσαι

όσο  αρνιέσαι,  βγαίνω

όσο δεν παίζεις γίνομαι

αμπεμπαμπλόμ χαμένο

Δεκεμβριανή ανάσα

διάφανη νερόχαρη

με τα πρίμα ,με τα μπάσα

μέτρα χτύπους,  δώσε πάσα

η ψυχή να τό χαρεί.

Μία βουή , ένας σεισμός

ένα φευγάτο βόλι

πηγαίος πανηγυρισμός

μια τρέλλα όλη κι όλη



Θα ρθούν όταν κοιτάς αλλού

σαν ξαφνική αντάρα

κι όλα τα ντέρτια του μυαλού

μια τσακιστή δεκάρα…

Στ' άγιου καιρού το ξόδεμα
άσπρα πετώ χαλίκια
όταν αργά τ' απόγευμα
φτάνουνε τα καίκια

Να γίνει τ' αλατόνερο
μαλαματένιο ποίημα
σ' ό,τι αγαπάω πιότερο
να τραγουδήσει πρίμα

Όταν νωρίς το χάραμα
φεύγουνε τα βαπόρια
με αμμουδιά κατάχαμα
ξαναμετρώ τα ζόρια

Τα κάνω αναθήματα
ο Γραίγος να τα πάρει
να ζαλιστούν κύματα
για τη δική σου χάρη.

Σα διαβάτης δίχως δρόμο

με τα ζόρικα στον ώμο

στα χαμένα αλητεύεις

άκρια να βρεις παλεύεις

Δε σε έχω δει μα ξέρω

ό,τι για τα περαιτέρω

έχεις ζωντανή στα στήθια…

Σκέψεις στοιχειά οργώνουνε το αίμα

κοιμούνται και ξυπνάνε μ’ ένα ψέμα

στήσαν χορό με μελωδία φάλτσα ,…

Δεκεμβρίου μηνολόγιο
χειμωνιάτικο λιοστάσι
στο δικό μας δρομολόγιο
ό,τι βρέξει ας κατεβάσει


Μη μας πάρει η κατρακύλα
για αγάπη , μόνο , μίλα
απ' τα θλιβερά τους πλάνα
να την κανουμε κοπάνα


Ισχυρό ανεμολόγιο
τελεσίδικο φιρμάνι
σ' ακρωτήρι στη Μεσόγειο
η καρδιά λιμάνι , πιάνει.

Βουτώ στα πιο βαθιά νερά

μία κρυφά μια φανερά

στις μυστικές σου δίνες

ν' ακούσω τις σειρήνες.





Ν' ακούσω να ξελογιαστώ,

το μύθο σου να τυλιχτώ

ρούχο και παραζάλη,

να βρω την άκρη πάλι.







Στον ύπνο μου σε φτάνω.

Ξυπνάω και σε χάνω.

Βουλιάζω στα ρηχά.

Γιατ' είσαι όνειρο άπιαστο,

φωτιά και θαύμα άμοιαστο:

ήλιος μες στα νερά ..







Βουτώ να πιάσω το σταυρό

στο σώμα σου τ' αμαρτωλό,

βαθιά στον…

Στέλνεις φωνή κι ακρόαση

σημάδια και σημεία

παράδεισος και κόλαση

γίνονται σάρκα μία…

 Ρολά κατέβασε ο νους να πάρει μια ανάσα

κουράστηκε ανάμεσα στα πρίμα και τα μπάσα

στην εξορία έστειλε το γυρισμό του ασώτου

και περπατάει μοναχός στον έβδομο ουρανό του.





Επιθυμίες άτρωτες και όρκοι παρτιζάνοι

αγάπες του αλύτρωτες που είχανε πεθάνει

τα ρέστα τους , τού ζήταγαν να κάνουνε ταμείο

σε ένα δίχως νόημα , κακόγουστο…