Το νησί της λίμνης

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Πάνω στη γαλάζια λίμνη με τους άσπρους κύκνους
Αντανακλά η ασημένια τής σελήνης αγκαλιά.

Παίρνω την άδεια βάρκα κι αργοσαλεύω τα κουπιά
Τ’ αστέρια λάμπουν μες στου ουρανού τη σιγαλιά.

Θέλω να φτάσω στης λίμνης το καταπράσινο νησί
Που χρόνια τώρα με προσμένει και με καλεί.

Τα πουλιά φτεροκοπάνε στο γαληνεμένο αγέρα
Και στις όχθες τα δέντρα γλυκά παίζουν φλογέρα.

Καθώς το πόδι μου πατώ στη νοτισμένη τη στεριά
Ακούω να θροϊζει μέσα μου της γενιάς μου η λαλιά.

Του τοπίου η ομορφιά αναδύεται σαν ζωγραφιά
Κι η καρδιά μου ηχηρά χτυπά και μεμιάς ανθοβολά.

[Στιχοπλάστης]

[γκατλούλα]

Του τοπίου η ομορφιά αναδύεται σαν ζωγραφιά

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο σαν ζωγραφια!!!
καλησπερα

[Παντελής]

να χαίρεσαι την ομορφιά σου και του κόσμου Ισίδωρε.

[Κατερίνα]

μια ομορφιά Ισίδωρε!

[M alive s]

Αλληλέγγυα με την φύση,
και το παρελθόν,αισθήματα.