Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

το μαυρο σου μπικινι.

Το μαυρο σου μπικινι
στο ωραιο σου κορμακι
μου βαζει μια φωτια
τη σβηνω με νερακι.

Τη σβηνω και αναβει
την κρυβω στο μαγιο μου
μα κεινη θελει να βγει
και μου φωναζει επ’ ωμου.

Προσευχομαι στον Δια
τον μεγα τον θεο
για μία φορα, μία
να γινω και νερο.

Το μαυρο σου μπικινι
μου φερνει μια ζαλη,
αχ να μουνα αυτος
που θα στο βγαλει.

Προβολές: 29

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:28: Μαύρο δε βρήκα χαχα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:30: Ο φακός μου ήταν εκεί! Αψευδής μάρτυρας!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:32: Ο Δίας θα βάλει το χέρι του!

Γειά σου Σπήλιε μας!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:35

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:37

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 22 Ιούλιος 2010 στις 0:38: είσαι το κάτι άλλο είπαμε Σπήλιο!!!

χαχα

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Ιούλιος 2010 στις 10:09: xaxaxα Ωραιος πολυ ωραιος!!!
καλημερα Σπηλιο

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 22 Ιούλιος 2010 στις 10:22: Αισχύλε , νεράκι , σήμερα έχεις γίνει
Σε , κολυμπούνε τα μαγιό
Στ` ακτοθαλάσσι τ` αλμυρό...

Την καλημέρα μου.