Το έπος του Στιχοπλάστη (Δ' μέρος)

[Στιχοπλάστης]

Το εθνικό συμβούλιο των αρχιστρατηγών
συγκέντρωση αποφάσισε όλων των Γαμητών.
Να έρθουνε από παντού όλοι οι κορυφαίοι,
καλοί, κακοί, ανάποδοι, άσχημοι και ωραίοι.

Την εντολή στη Δήμητρα δίνουν να συγκεντρώσει
τους αρχηγούς των Γαμητών και να τους οργανώσει.
Η Λάμδα Νι και Έψιλον ήρθε με μάτι λαύρο
και η Χρύσα από τη Βέροια με δυό κιλάκια μαύρο...

Η φίρμα Πειραιώτισσα μ' ένα ταγιέρ λινό,
τον μάγκα που θα της τη βγεί τρώει για πρωϊνό..!
Η Νίκη-Άννα με το Πι, γουστάρει παραλίες
και το δηλώνει απ' την αρχή: "Δεν κάνω ανωμαλίες..!!"

Και να !! Ο Φραγκοσυριανός βαριά αρματωμένος,
μ' έναν Πολίτη φίλο του πού 'ναι Αγανακτισμένος...
Νικόλας κι Άγραφος μαζί, έρχονται για τη νίκη
και ο Παππάς κατέφθασε απ' τη Θεσσαλονίκη.

Και ο Δημήτρης με ταξί, γι' αυτόν χτυπούν τα τέλια,
έχει 'ζωάκι' ανήμερο, ανάμεσα στα σκέλια...
Όλοι οι ένδοξοι αρχηγοί, έχουνε πιά συγκεντρωθεί,
τη Δήμητρα αντικρύζοντας, τους έχει σηκωθεί..!!

Οι στρατηγοί των Γαμητών με λόγια εμπνευσμένα
τους ξύπνησαν πολεμικά αισθήματα θαμμένα.
Τους Γέρο-Λύκο και Φυγά το σώμα χαιρετίζει,
ο Βάγγος ο Πελεκητής μιλά και συγκλονίζει...

"Με μιά γροθιά, όλοι μαζί, κανείς μην απομείνει,
όλοι να επιστρατευτούν, ξεριζωμός να γίνει..
Να κλάψουν μάνες τα παιδιά, πόνος φρικτός να πέσει,
στων Σπαρτινών το θάνατο, οίκτος να μη χωρέσει..!!!"

Τί μάζωξη ήταν αυτή.! τι όχλος τρανταχτός..!!
Τα πάντα επεσκίασε βρώμικος κουρνιαχτός..
Τριάντα μέρες έρχονταν, δεν είχαν τελειωμό,
πολεμιστές σκληρόπετσοι, το κρέας τρων ωμό.!

Κοιμότανε κατάχαμα, κατακτητές του πόνου
μες τη μιζέρια χάσανε την αίσθηση του χρόνου..
Όλοι λοιπόν, μαζεύτηκαν, δέκα εννιά χιλιάδες
ασκέρι που θα ζήλευαν αρχαίοι βασιλιάδες..

Δεν θα φτιαχτεί ποτέ ξανά τέτοιο καράβι ποιητών
τους κόσμους να φιλοξενεί, Σπάρτης και Γαμητών..
Παραταχθήκαν οι στρατοί πόλεμο να κινήσουν,
πρώτη γραμμή οι επίλεκτοι, θάνατο να σκορπίσουν.!

Αδιάφορα μα ανελειπώς ο κάπτεν Πρεβενιός
από ψηλά χαλβάδιαζε τα στήθη της Ρηνιώς
κι αν γινόταν πόλεμος καθόλου δεν τον νοιάζει
μανούλια μόνο ήθελε νά 'χει όταν πλαγιάζει...

Κι άξαφνα μες του ραντάρ την πράσινη οθόνη
στίγμα, γνωστό στον Πρεβενιό, ολοταχώς ζυγώνει.!
Διατάζει ναύτη, οπτική, να κάνει επαφή.
Ξέρει...., μα θέλει σίγουρη νά 'χει περιγραφή.......

[Κατερίνα]

Γεια σου Στιχοπλάστη...
δεν παίζεσαι λέμε...

[Μαίρη]

με λόγια εμπνευσμένα!!!
Αυτό είναι το έπος του έπους!!!!!!!!!!!

[ermioni]