Αναμονή στη γέφυρα με νεύρα τεντωμένα....,
έρχεται ο ναύτης τρέχοντας με τα βρακιά χεσμένα.!
"Αυτοί είναι κάπτεν κι έρχονται με όρτσα τα πανιά,
οι πειρατές Πολιτικοί, βγήκανε παγανιά..!!!"
Η πιό 'μοβόρικη φυλή όλων των εποχών
οι πειρατές Πολιτικοί, βασανιστές φτωχών,
στο πλοίο κατευθύνονται, αίμα αναζητούν,
έθνη, λαοί ολόκληροι, μπρος τους γονυπετούν..
Καράβι έχουν όμορφο φτιαγμένο από ψευτιά
για καύσιμα την πουτανιά και κάπτεν την πουστιά,
γραφειοκράτες πλήρωμα ντυμένοι αδιαφορία,
παιχνίδι που υπερτερούν, κάθε ψηφοφορία.
Κουρσεύουνε πλοιάρια και μένουν μες σ' αυτά
υπόσχονται καλή ζωή και πλούτη ζηλευτά
κι όταν δεν έχει τίποτα στο πλοίο για να φάνε
την 'κάνουν λούις', ψάχνουνε καινούργιο για να πάνε.
Ο καπετάνιος Πρεβενιός, πού 'χει χοντρό κοτσάνι
χωρίς καθόλου να σκεφτεί γνωρίζει τι να κάνει.
Μ' άγρια, βροντερή φωνή, σαν βράχια που κρημνιούνται,
φωνάζει σ' όλο το λαό να πάψουν να γ@μιούντ@ι.!
"Σε δυό λεπτά στη γέφυρα οι αρχηγοί να τρέξουν
χωρίς καμιά ερώτηση, καλά να το προσέξουν..!
Σοφία, Βάγγος και Φυγάς, ο Λύκος και η Ρηνιώ
κι ο Κώστας απο το κελί νά 'ρθει με το στανιό."
Οι Γαμήτες και οι Σπαρτινοί, μείνανε σαστισμένοι
γοργά κινούν οι στρατηγοί, ο κάπτεν περιμένει.
Η Ναξινή και ο Κωστής ήρθανε τελευταίοι
τους βλέπει όλους βλοσυρά, ο Πρεβενιός και λέει..
"Ακούστε με πολύ καλά, θα έχουμε γ@μήσι
η λήξη του εμφύλιου ήρθε πριν καν αρχίσει.
Σε ένα εικοσάλεπτο από τα δεξιά μας
ρεσάλτο οι Πολιτικοί κάνουν στην αφεντιά μας.
Μέσα στην ατυχία μας, είμαστε τυχεροί,
έχουμε έτοιμη στρατιά, άγρια, φοβερή.
Οι στρατοί να ενωθούν, τα μίση να σιγήσουν
ενάντια στους πειρατές μαζί να πολεμήσουν.
Οι στρατηγοί αναλάβετε, αλύπητα χτυπήστε
τέρμα πιά ο εμφύλιος, τους πειρατές γ@μήστε..!!
Τη γέφυρα να τη φυλούν, η Ειρήνη η Ναξινή
κι ο Κώστας που η 'βιόλα' του είναι γαϊδουρινή...."
Στο νου έχουνε την Παναγιά και μουρμουράν "Χριστέ μου",
οι στρατηγοί κατέβηκαν στον τόπο του πολέμου.
Το τι συνέβη εξηγούν γρήγορα στις στρατιές
και στις ψυχές φουντώνουνε οι άσβεστες φωτιές.
Τη Σοφία ορίζουνε των στρατηγών αρχή,
τη χαιρετά το στράτευμα μ' άγρια ιαχή.
Και νά.!, καράβι όμορφο και φωτεινό πλευρίζει
μ' ανθρώπους χαμογελαστούς, αρώματα μυρίζει..
Άγαλμα 'μείναν οι στρατιές μ' αυτό που αντικρύζουν..
"Μα αυτοί δεν είναι πειρατές..", σιγανομουρμουρίζουν..
Μπροστά ξεχύνεται με μιάς ο Ρόδιος Γέρο-Λύκος
πού ΄χει μυαλό και σύνεση, δεν είναι πιτσιρίκος..!
"Σύντροφοι..!!, μη σας ξεγελούν τα όμορφα στολίδια,
αυτοί που αντικρύζετε είναι μεγάλα αρχίδι@..!!,
η τακτική τους είναι αυτή, ανθρώπους να πλανεύουν,
φίλους τους κάνουν στην αρχή μετά τους εκπορνεύουν.."
Τα λόγια του το στράτευμα βαθειά το συνταράζουν,
ορμάνε και αδιάκριτα Πολιτικούς σφαγιάζουν.
Σφάζουνε οι πολεμιστές χωρίς σταματημό
και τα πρωτοπαλίκαρα χωρίς αναπαμό...
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά