Της ψυχής μας το στέκι
Το γκρίζο χρώμα τ'ουρανού
σκέπασε τη ζωή μου
πικρό το δάκρυ του καημού
πότισε τη ψυχή μου
Χωρίς αγάπη περπατώ
αδέσποτα στους δρόμους
μισή ελπίδα κουβαλώ
και βάσανα στους ώμους
Οι νύχτες υποφέρουνε
από τη μοναξιά μου
τα σύννεφα δακρίζουνε
στο πόνο της καρδιάς μου
κι αδιάφορα σφυρίζουνε
τ'αστέρια μακριά μου
Το γκρίζο χρώμα τ'ουρανού
μπήκε στα όνειρά μου
και εις το χείλος του γκρεμού
έσπασε τα φτερά μου
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά