Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Θα μου δωσετε τ΄αλατι??

Στο τραπεζι, στην παρεα
καθως το κρασι με πινει
την κοιτω δηθεν τυχαια
με το σεξυ της το μινι.

προς τα μενανε γυριζει
και μου σιγοψιθυριζει κατι
ειναι αναλατο το ρυζι
να της δωσω το αλατι.

Καθως το αλατι δινω
νιωθω την καυτη ανασα
τουρμπο κοντεψα να γινω
και ο πυραυλος της ΝΑΣΑ.

Ταζω στον Θεο καμποσα
να την εκανα δικη μου
νιωθω την υγρη της γλωσσα
να μου καιει το αυτι μου.

Διχως πια να λογαριαζω
την παρεα, τους θαμωνες
απ΄την μεση την αρπαζω
κι ακουμπαω στις κολονες.

Τα χειλακια της φιλαω
και της σκιζω το φουστανι
μεσα της καθως κυλαω
η ψυχη μου στο ταβανι.

Γυρω μας, ολοι κοιτανε
απ' την πραξη ζαλισμενοι
μια, τα ρουχα τους πετανε
και φιλιουνται ερεθισμενοι.

Ολες κι ολοι ενα κουβαρι
γειτωνες εχθροι κουμπαροι...

Καποιος με χτυπαει στην πλατη...
"τι θα γινει με τ΄αλατι????"

Προβολές: 248

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 16 Ιανουάριος 2012 στις 19:05: Αλλο φιλε δεν ανταιχω

θα με χασουν στο νησι

απ' το γελιο θα με βρουνε

πεθαμενο στο πισι.

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 16 Ιανουάριος 2012 στις 19:18: Στιχοπλαστη που ειν' τ' αλατι??

Συ μας εβγαλες το ματι!!!!

με αυτα κανεις δεν πλητει

κι ειμαι μονος μου στο σπιτι.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Ιανουάριος 2012 στις 23:33: Τα που ‘γιναν στο ρεστοράν

μέσα στο νου μου δε χωράν.

----

Μέσα στο παναδαιμόνιο

ο τύπος το χαβά του

δεν είχε παρά του φαγιού

την έννοια, τ' αναλάτου χα χα χα χα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 16 Ιανουάριος 2012 στις 23:37: Απ' το γέλιο που 'χει πέσει,

Σπήλιε μας, τα μάτια κλαίσι χαχαχα

χα χα χα χα α χα χα χα χα

χα χα χα χα χα χα

χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα

Σχόλιο από τον/την Γαβ-Γαβ στις 17 Ιανουάριος 2012 στις 1:33: Τ΄αλατιού και του παλουκιού είσαι κι εσύ μου φαίνεται. Σαν κι εμένα!

Θα μου πεις...

Τι Σκύλος;

Τι Αισχύλος;