Τα χείλη μας ζευγάρωσαν

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Τα χείλη μας ζευγάρωσαν
πάλι στο όνειρό μου
και οι χορδές χαλάρωσαν
στο παραμιλητό μου

Αμέσως αναστήθηκα
απ'την αναπνοή σου
σαν να ξαναγεννήθηκα
απ'το γλυκό φιλί σου

Μα το πρωί στα ίδια πάλι
εγώ εδώ και συ αλλού
αχ η αγάπη είναι ζάλη
είναι αρρώστια του μυαλού

Τα χείλη μας ζευγάρωσαν
πάνω στο μαξιλάρι
μα ξαφνικά με πρόδωσαν
ο ύπνος πριν με πάρει

Τόση αγάπη χάθηκε
χωρίς κανένα λόγο
λουλούδι που μαράθηκε
στου έρωτα το δρόμο


© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

[αισχυλος]

περασες καλα δηλαδη...

[Κατερίνα]

αχ η αγάπη είναι ζάλη
είναι αρρώστια του μυαλού


είπαμε Γιώργαρε η αγάπη είναι από τις σοβαρότερες ψυχικές νόσους!!!
ο στίχος σου κλασσικά πρώτος...!!!

[Ειρήνη]

Μα το πρωί στα ίδια πάλι
εγώ εδώ και συ αλλού
αχ η αγάπη είναι ζάλη
είναι αρρώστια του μυαλού

Eίναι αρρώστια του μυαλού! Ναι!!!
Με το οίστρο σου με κάνεις και παραμιλώ!
Γειά σου Γιώργη!!!

[M alive s]

Ανεβασμένοι παλμοί,
ξάγρυπνοι προσδοκούν,το μαγικό των χειλιών άγγιγμα.