Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στα γένια μου τ' ατίθασα

Έκρυψα μες στα γένια μου τ' ατίθασα,
το αριστεριλίκι μου κι ησύχασα
και περπατώ στους δρόμους ασημάδευτος,
περίφροντις συνάμα κι ασυμάζευτος...

Μα έκεί, συχνά, στις παρειές μου, ανθίζουνε
χιλιάδες venceremos και σαλπίζουνε,
βγαίνουνε στο κλαρί, ψηλά στο μέτωπο
και ντουφεκάν' τον νου μου τον αμέτοχο.

Κι ύστερα, στα μαλλιά μου ακροβολίζονται,
πίνουν το φως της νύχτας κι αφιονίζονται,
πότε κοιτάνε τ' άδικο, ολοτρόγυρα,
πότε ηλιοβασιλέματα ολοπόρφυρα . . .

Φορές - φορές, φωνάζουνε συνθήματα,
παντιέρες ξεδιπλώνουν και ποιήματα.
Φορές - φορές, γυναίκες ανταμώνουνε
και στις στοές τ' αυτιού μου ζευγαρώνουνε.
..................................
Αγέραστο, περήφανο κι ανίκητο,
κρυφό αριστεριλίκι μου αχαλίνωτο,
μες στ' ούζου το κατέβασμα τ' απότομο,
σαν ίσκιος ροβολάς στο Γοργοπόταμο,

με χίλια ανταρτάκια τετραπέρατα,
ανατινάζεις γιάπηδες και κέρατα,
κάνεις τον πόθο, ηγέτη κι αυτοκράτορα,
γκρεμίζεις των συμβάσεων τ' ανάκτορα

κι αγέρωχο στ' αστέρια κατευθύνεσαι,
Όνειρο, Αγάπη, Φως και Τέχνη γίνεσαι,
γυμνό κι ωραίο σαν και τον Απόλλωνα,
με της αυγής, στ' αυτί σου, τα ερωτόλογα,

μεθάς, πλαντάζεις, καίγεσαι, τρελαίνεσαι,
στη μέσα σου Επανάσταση ανασταίνεσαι.
.................................
Μονάχο και τρελό αριστεριλίκι μου,
παράδεισε κρυφέ και καταδίκη μου...

Προβολές: 253

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Επόμενη καταχώριση >

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Απρίλιος 2010 στις 0:07: Αριστουργημα!!!
Μπραβο

Σχόλιο από τον/την Afroditi στις 7 Απρίλιος 2010 στις 0:17: Tρύπωσα μες στα γένια σου τ' ατίθασα
κι ομόρφυνα κι ..ανθρώπεψα κι ησύχασα"

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 7 Απρίλιος 2010 στις 1:17: η ικανοποίηση που πήρα δεν περιγράφεται!!!

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 7 Απρίλιος 2010 στις 12:57: Έτσι μπράβο ξύσε πληγές
για να κυλάει ζωντανό αίμα

Δυνατό και όμορφο!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 7 Απρίλιος 2010 στις 16:38: μεθάς, πλαντάζεις, καίγεσαι, τρελαίνεσαι,
στη μέσα σου Επανάσταση ανασταίνεσαι.

Τρελαίνεσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 7 Απρίλιος 2010 στις 17:48: '
Μέσα από τους στίχους σου περπάτησα και 'γώ
με ριζοσπάστες και λοιπούς επαναστατημένους...,
στον ξύπνιο μου κάθε στιγμή και μέρα αιμορραγώ
παρέα με του κόσμου τους απατημένους...

.

Σχόλιο από τον/την Χωρολάτρης στις 8 Απρίλιος 2010 στις 0:20: Η χρησιμότητα της ύπαρξης των μεγάλων ιδεών τελικά, είναι ο τρόπος που αποκτάς να τις γυρεύεις -ή να την ζωντανεύεις στα γένια σου όταν αυτές σωπάσουν-προκειμένου να κατακτήσεις έναν κόσμο απροσανατόλιστης ομορφιάς..
Πολύ ωραίο!

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 8 Απρίλιος 2010 στις 15:08: Στο δύσβατο,γοητευτικό,μοναχικό,
των ανατροπών μονοπάτι.
Φρέσκιες διεξόδους υπογραμμίζει,
και φόβους αποτινάσσει.

Σχόλιο από τον/την φλεγόμενος καψούρης στις 28 Ιούνιος 2010 στις 15:31: Στα γένια μου τ' ατίθασα,
το γιαπιλίκι δίκασα,
και την ξεφτίλα σύμπασα...
Τα μάντρωσα κι ησύχασα.

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 28 Ιούνιος 2010 στις 15:52: Κάνε κουράγιο μηνυματοδικαστή μου εσύ," φλεγόμενε καψούρη"
Θα ροβολήσει σύμπασα η Ρωμιοσύνη να σε βρει και μην αναστενάζεις
Θα σ` έβρει μ` ανέμους και δαδί να σώσει απατημένους...
Την καλησπέρα μου