Της ψυχής μας το στέκι
Διασχίζω κοιμισμένες πολιτείες
Σ’ άλλη φάση της ζωής μου να βρεθώ
Τα όνειρα οργιάζουν στις εστίες
Και ‘γώ μονάχος μου τρέχω να σωθώ
Σε όλα τα στενά
Σ’όλα τα μονοπάτια
Της ζωής μου κενά
Της καρδιάς μου φαρμάκια
Όπου και αν βρεθώ
Μακριά σου που θα πάω
Μόνος μου θα χαθώ
Επειδή σ’ αγαπάω
Τα φώτα νυσταγμένα στα φανάρια
Και’γώ υπάρχω μόνο για σένα νε εδώ
Στην καρδιά μου πικραμένα δυο φεγγάρια
Σ’έρημο δρόμο ξενυχτάνε σκοτεινό© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά