ΣΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΑΠΟ ΤΗ 12η ΣΥΛΛΟΓΗ

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Ήρθες σαν χελιδόνι στην αυλή ,
με μάγεψες με αηδονιού φωνή ,
άνοιξη ψυχής και καλοκαίρι ,
αχ παραμύθι ζω με σένα ταίρι .
Φεύγεις με την πρώτη τη βροχή
Σεπτέμβρη και φθινόπωρου αρχή ,
μ’ άφησες με μάτια δακρυσμένα ,
αχ δεν μπορώ να ζω , χωρίς εσένα .
Ρεφ.
Χελιδόνι πάρε με μαζί ,
η αγάπη σου μη με ματώσει ,
ειν’ ο χωρισμός βαθιά πληγή ,
δεν μπορεί η καρδιά να τη σηκώσει ,
χελιδόνι πάρε με μαζί .

Κέντησες τη φωνή σου στη ψυχή ,
άφησες τη καρδιά να αιμορραγεί ,
πόνος αβάσταχτος που με κυκλώνει ,
αχ η φυγή σου τώρα χελιδόνι .
Σύννεφα στη καρδιά μου και βροχή ,
ματιά απελπισμένη και θολή ,
δεν μπορώ με την ανάμνησή σου ,
αχ χελιδόνι πάρε με μαζί σου .
Ρεφ.
Χελιδόνι πάρε με μαζί ,
η αγάπη σου μη με ματώσει ,
ειν’ ο χωρισμός βαθιά πληγή ,
δεν μπορεί η καρδιά να τη σηκώσει ,
χελιδόνι πάρε με μαζί .

[Παντελής]

οι λέξεις σου όμορφες και το μεράκι σου.