Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ποτίζεις την αγάπη μας

φαρμάκι να πεθάνει

κι ας ξενυχτά για πάρτη μας

κι έχει θυσίες κάνει

Ποτέ δεν τη σεβάστηκες

κι από τις πίκρες λιώνει

εσύ την καταράστηκες

και τώρα μαραζώνει

Ν'ανθίσει δεν την άφησες

κι έχει φτερά σπασμένα

το όνειρό της κράτησες

με χέρια διχασμένα

φωτιά που την παράτησες

κι έσβησε και εμένα

Ποτίζεις την αγάπη μας

δάκρυα και μαράζι

κι ας κουβαλά τα λάθη μας

κι όλο αναστενάζει

Προβολές: 38

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Ιούνιος 2011 στις 19:10: Την καλησπερα μου

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 10 Ιούνιος 2011 στις 19:57: Πονεμένο,

αληθινό,

υπέροχο!!!!!!!

Καλησπέρα Γιώργη...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 10 Ιούνιος 2011 στις 21:01: .

Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!

Καλησπέρα!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούνιος 2011 στις 1:53: κι όλο αναστενάζει

Επαυξάνω!

Έγραψες Γιώργαρε!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 11 Ιούνιος 2011 στις 1:54: Ν'ανθίσει δεν την άφησες

κι έχει φτερά σπασμένα

το όνειρό της κράτησες

με χέρια διχασμένα

φωτιά που την παράτησες

να φύγει εις τα ξένα

Κι από ρεφρέν, πρώτο!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 11 Ιούνιος 2011 στις 12:32: Ποτίζεις την αγάπη μας

δάκρυα και μαράζι

κι ας κουβαλά τα λάθη μας

κι όλο αναστενάζει

καλημέρα Γιώργο.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 12 Ιούνιος 2011 στις 13:31: γεια σου ρε Γιώργαρε αναξάντλητε μάστορα!

ωραίο τραγούδι έγραψες πάλι!

Σχόλιο από τον/την Στεφανάτου Βιολέτα στις 20 Ιούνιος 2011 στις 15:26: τι ακαρδο...ποια κανει τετοια πραγματα σε μια εποχη που ψαχνεις την αγαπη με το μικροσκοποιο;