Παίξε κιθάρα μου παλιά . . .

[Βάλια Τσακίρη]

(...Θα ήθελα να είμαι πλανόδιος μουσικός.Να ξέρω μουσική και να παίζω τα τραγούδια μου στους δρόμους.Να μου πετάνε οι περαστικοί ένα κέρμα που πέφτοντας μπροστά στα πόδια μου θα σκάβει έναν βαθύ γκρεμό να πέφτουν μέσα να τσακίζονται οι φόβοι μου και να αντέχω ως το τέρμα κι εγώ κι η παλιά κιθάρα μου...)

Tραγούδια-τραγουδάκια μου,
πού να σας τραγουδήσω,
σαν κρίνα στα χειλάκια μου,
ν' ανθίσετε, ν' ανθίσω . . .

Στο σπίτι μου μαραίνεστε,
σας τρώει η κλεισούρα,
στα μαγαζιά ξεραίνεστε
στου κόσμου τη φιγούρα . . .

Θα βγω στο δρόμο, στα σκαλιά,
για να σάς τραγουδήσω,
δίπλα στ' αδέσποτα σκυλιά,
σαν σκύλος ν' αλυχτήσω
με μια κιθάρα μοναχά,
η νύχτα να τραβά μπροστά
κι εγώ να φεύγω πίσω.

Τραγούδια-τραγουδάκια μου,
κρυώνετε στους δρόμους,
γυμνά αγγελουδάκια μου,
χωρίς φτερά στους ώμους.

Σκάβει στα πόδια μου μπροστά,
βαθύ γκρεμό το κέρμα.
Παίξε, κιθάρα μου παλιά,
ν' αντέξουμε ως το τέρμα.

[Κατερίνα]

καλοκουρδισμένη και μελωδικότατη
η κιθάρα σου Βάλια...

πολλά μπράβο !!!