Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ...

Σαν φτάνει Κυριακή
ο πόνος γίνεται πληγή,
με βασανίζει...
κι ένα παράπονο βαθύ
με πλημμυρίζει!

Οι αναμνήσεις οι καυτές
γίνανε ξέθωρες κι αυτές
και πώς να κλάψω.
Το δάκρυ πέτρωσε κι αυτό
και πώς να παρηγορηθώ,
του χωρισμού τη θύμηση,
πώς θες να πάψω...

Περνούν οι Κυριακές,
κι εγώ θαρρώ πως ήταν χθες
που ήσουνα κοντά μου.
Και χάνομαι στις εμμονές,
φθάνω σε λάθος ενοχές
...απέχω απ' τα όνειρά μου!
===============================
ΝΙΚΗ - ΑΝΝΑ Π.
(Από τα ''ΕΦΗΒΙΚΑ ΜΟΥ'')

Προβολές: 13

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 23 Νοέμβριος 2008 στις 18:17: Οι αναμνήσεις οι καυτές
γίνανε ξέθωρες κι αυτές
και πώς να κλάψω.
Το δάκρυ πέτρωσε κι αυτό
και πώς να παρηγορηθώ,
του χωρισμού τη θύμηση,
πώς θες να πάψω...

ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΗ.....ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ..

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 23 Νοέμβριος 2008 στις 18:47: Εξαιρετικό... Συγχαρητήρια...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Νοέμβριος 2008 στις 19:28: Εξαιρετικο!!!
καλησπερα Νικη

Σχόλιο από τον/την ONEIRODROMIO στις 23 Νοέμβριος 2008 στις 20:15: πολυ ζεστο!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ στις 24 Νοέμβριος 2008 στις 10:10: Οι αναμνήσεις οι καυτές
γίνανε ξέθωρες κι αυτές
και πώς να κλάψω.
Το δάκρυ πέτρωσε κι αυτό
και πώς να παρηγορηθώ,
του χωρισμού τη θύμηση,
πώς θες να πάψω...

ξέρεις να αγγίζεις
καλημέρα Νίκη!!!!