Ο δασκαλος των ενεα οργασμων και τα μακαρονια.

[αισχυλος]

Παλιοτερα σε θυμαμαι να φωναζεις
ενια φορες ισως και παραπανω
μα τωρα σε κοιτω και με τρομαζεις
ζαλιζομαι απ’το φοβο μου τα χανω.

Παλιοτερα από τα βογγητα σου
εμενε ξυπνια ολη η γειτωνια
με κοιταγε πονηρα και η γιαγια σου
και μ’ ελεγε ‘’ερωτικε φωνια.’’

Ερχοντουσαν οι γειτωνες σε ‘μενα
και ρωταγαν με δεος πως το κανω
τους εφτιαχνα τα σχεδια με τη πενα
και υπεγραφα και στο χαρτι επανω.

Από τα καφενεία όταν περνούσα
ετρεμε η γη σαν ριχτερ ενια σεισμων
ολοι μαζι χειροκροτουσαν
‘’Ζητω ο δασκαλος των ενεα οργασμων!!!’’

Μα τώρα καθώς βρίσκομαι στην πράξη
ιδρώνω και μουσκέυω τα σεντόνια
και εσυ αντι για ''αχ''… μου λες ‘’ενταξει??’’
στον φουρνο μη καουν τα μακαρονια.

Τι διαολο να εγινε,τι φταιει
να φταιω εγω, εσυ ή τα ατιμα τα χρονια
μα πιο πολύ πονάει και με καίει
πως σκεφτομαι και ΄γω τα μακαρονια.

[Ειρήνη]

Γειά σου Δάσκαλε των εννέα!!!!
Λοιπόν όσο κι αν θέλουμε να το πάρουμε στην πλάκα
έχει μια πίκρα εκεί στο τέλος και μια αλήθεια για πολλούς....
Εύχομαι να μη σου συμβαίνει, εξ άλλου είσαι πάνω στον ανθό της νιότης!!!
Πάντως Έγραψες!!!!!!!

[M alive s]

Γόνιμη-σατυρική,
αντιμετώπιση της φθοράς,
που επίμονα τις σχέσεις,παραμορφώνει.