Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μεγάλη Αικατερίνη (επεισοδιο 11)

Ξαφνικά ακούστηκε μια κανονιά που έκανε τα πλήθη να πέσουνε κατά γής από το φόβο τους!
Τότε μια ομάδα εθελοντών καθησυχαστών, έσπευσε να τα ηρεμήσει, ώστε να μη κόψουνε λάσπη και μείνει η παρέλαση αμανάτι απο χειροκροτητές και «ούρα».
Ήτανε το σύνθημα για τη μεγάλη πομπή που αμέσως ξεκίνησε , με επικεφαλής έφιππους ουσάρους της ανακτορικής φρουράς, ενώ ξοπίσω τους ακολουθούσανε ανάπηροι πολέμου στα καροτσάκια τους, τα οποία έσπρωχναν νυσταγμένα ,αποκλειστικές νοσοκόμες νυχτερινής βάρδιας.
Στη συνέχεια ,τυμπανιστές και σαλπιγκτές ωρομίσθιοι, έπαιζαν διάφορα εμβατήρια, κοιτώντας συνεχώς την κλεψύδρα του επι κεφαλής των, ενώ πιο πίσω με μπροστάρη τον Αυτοκρατορικό συνδικαλιστή Ευγένιο Ραχάτοβιτς ,υπάλληλοι αορίστου χρόνου, έστρωναν με ροδοπέταλα και βάγια τον δρόμο,ενώ Βογιάροι γαιοκτήμονες,ντυμένοι σαν Αη Βασίληδες ,μέσα στις κατακόκκινες φορεσιές τους, ,δίνανε πρωτοχρονιάτικη εικόνα στην όλη εκδήλωση ,κάνοντας τους δουλοπάροικους να βγάλουνε το άχτι τους στην καζούρα και στα χαχανητά.
Ακολουθούσε έφιππος ο Ανάτολι Καμασούτροβιτς ,ως σημαιοφόρος, έχοντας αναπεπταμένο τον δικέφαλο αητό της αυτοκρατορίας ,με έφιππες παραστάτιδες τις δυό πιο «κολλητές» του κυρίες των τιμών.
Πιο πίσω ουλαμός λογχοφόρων Πρώσων ιππέων,με χαμηλωμένα τα κοντάρια, κάρφωνε με μαεστρία τις γόπες σ όλη την διαδρομή και στη συνεχεία τις πέταγε στους δουλοπάροικους, ενώ ξυλοπόδαροι ορισμένου χρόνου που ακολουθούσαν ,μοίραζαν αφειδώς τσακμάκια στους καπνίζοντες, με τη μέθοδο της «μουνταρίας».
Ο ταγματάρχης Γιόχαν Πατσβραχνάχεεν με ανα χείρας τη σημαία της Πρωσίας με τον κατάμαυρο αητό της και παραστάτιδες δυό βιαίως προσαχθείσες έγγαμες κερατοπαθούσες, από το Ανχαλτ-Τσερμπστ ( δώδεκα σύμφωνα και δύο φωνήεντα), έδινε με το βάδισμα της χήνας τον σωστό ρυθμό σε μιά διμοιρία Πρώσων πεζικάριων που ακολουθούσανε.
Στη συνέχεια υπήρξε ένα μικρό κενό, το οποίο έσπευσε να καλύψει καλπάζοντας και με τα βαζάκια των αλοιφών ανα χείρας,ο πολυπαρασημοφορημένος ήρωας Μιχαήλ Στρουγκώφ.
Τον πλαισίωναν εκατέρωθεν δυό έφιπποι νοσοκόμοι του Ε.Σ.Υ (έφιππη στήριξη υπερηλίκων),κρατώντας τον δεμένο απ την μέση, έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να τον συγκρατήσουνε, αν εκείνος έχανε την ισορροπία του.
Καλού, κακού όμως ,ακριβώς ξοπίσω τους ,ένας έφιππος και προνομιούχος ρακοσυλλέκτης των βασιλικών κάδων, κρατώντας ένα τεράστιο φαράσι , ήτανε πανέτοιμος να τον μαζεψει ,σε περίπτωση που δεν τον προλαβαίνανε και διαλυότανε στα εξ ων συνετέθη πέφτοντας στο έδαφος.
Ακόμα πιο πίσω,ακολουθούσε μια κομπανία απο εποχιακούς χορευτές, που έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους, κάνοντας τον κόσμο να παραληρεί από ενθουσιασμό, ακολουθούμενοι όμως απο δώδεκα λαμπροστόλιστες άμαξες, φορτωμένες με καγχάζοντες κουκουλοφόρους μεγαλοφοροφυγάδες, που έκλειναν το πρώτο μέρος της παρέλασης εν μέσω αναθεμάτων .

συνεχίζεται

Προβολές: 19

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη