Μαύρη γέννα (στο Στιχοπλάστη-ποιητή )

[για πάντα μαζί]

Αχ! μαύρη γέννα των πιο κρύφιων νοημάτων...
'δές πώς ταράζονται οι φτωχοί μου οι αρμοί,
να βγουν οι στίχοι 'μπρός στην πένα σιωπηλοί,
τροφή να γίνουν των ωραίων μου οραμάτων!

'δές πώς κοχλάζει,βουερό ποτάμι το αίμα,
και πώς τρελά με βιάση οι μήνιγγες κροτούν,
καθώς οι αισθήσεις μου όλες επαναστατούν
παραδομένες στου Ρυθμού το αιθέριο ρέμα!

Κι όπως ξεχύνεται ο λεύτερός μου ο στίχος
μεσούρανα ν' αφήσει κι άλλο Φως στο φως,
απορημένος στέκει ακόμα κι ο Θεός
της Αρμονίας σαν πλουταίνει ωραία ο ήχος...

Μα εκεί στο θάμα ολομπροστά, δεν έχω μάτια
να ειδώ τ' αθάνατο που γέννησα παιδί...
Παραδομένος,ξέπνοος σέρνομαι στη γη,
στων παραισθήσεων την κάμα -εγώ- κομμάτια!

Κι ευθύς σαν βγαίνω απ' Του Φωτός μου τα ερέβη,
αλαφιασμένος φεύγω γρήγορα γι' αλλού!
Ετούτη η γέννα, όψη μου 'δωκε τρελού,
κι είναι αβάσταχτη των γνωστικών η χλεύη...

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Κι όπως ξεχύνεται ο λεύτερός μου ο στίχος
μεσούρανα ν' αφήσει κι άλλο Φως στο φως,
απορημένος στέκει ακόμα κι ο Θεός
της Αρμονίας σαν πλουταίνει ωραία ο ήχος...
Εξαιρετικο!!!
καλημερα

[Κατερίνα]

Παραδομένος,ξέπνοος σέρνομαι στη γη,
στων παραισθήσεων την κάμα -εγώ- κομμάτια!

κι εγώ κομμάτια

λεύτερος , γνήσιος κι ατόφιος στίχος
που συγκινεί κι ανοίγει τον νου!!

αφιέρωση πολλών καρατίων

[Κατερίνα]

[Ειρήνη]

να βγουν οι στίχοι 'μπρός στην πένα σιωπηλοί,
τροφή να γίνουν των ωραίων μου οραμάτων!


Τροφή και για μας!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Του αξίζει του Στιχοπλάστη η τιμή!!!!!!!!!

[Στιχοπλάστης]

'

"Απορημένος στέκει ακόμα κι ο Θεός..."
πού 'σαι στο στίχο τόσο κραταιός !

Πάλι το θαύμα τό 'κανες
γράφοντας "Μαύρη γέννα"
με λέξεις πολυμήχανες
και 'βάθη' μανιασμένα.

Ευχαριστώ σε φίλε μου
που μ' είπες ποιητή,
πάνω στ' αστέρια στείλε μου
ευχή τραγουδιστή,

νά 'ναι για πάντα καθαρή
η σκέψη και η ψυχή
και τη γραφή σου, στιβαρή
νά χω για προσευχή...

.

[Κώστας]

Toυ

[Κώστας]

Στιχοπλάστη

[Κώστας]

το

[Κώστας]

μολύβι/