Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

H τρελή κίχλη Σύλβια Πλαθ

(...η ποιήτρια Σύλβια Πλαθ,αυτοκτόνησε πριν
σαράντα χρόνια,βάζοντας το κεφάλι της μέσα στο
φούρνο του γκαζιού...Ήταν βεβαίως και κάποια προδιάθεση
που την οδήγησε ως εκεί...Ήταν κι ο προδωμένος
έρωτας του συζύγου-ποιητή Τεντ Χιουζ...)
....................................
(Ο ποιητής κάνει τη μοίρα του ζαβή?
Ή ,τάχα, αυτή 'ναι που γεννά τον ποιητή?)
.....................................
......................................
Η Σύλβια Πλαθ κι ο Τεντ ο Χιουζ,
σκωτσέζικα κάνανε ντουζ,
πότε μες στων ερώτων τις θαλάμες,
πότε στις κοφτερές των στίχων κάμες!

Πότε στο πλην, πότε στο συν,
μα πάντα στης ψυχής το "αμήν",
γεννούσαν τα ωραία θαύματά τους,
εκεί που σπαρταρούσαν τα κορμιά τους!

Όμως, ο Τεντ είχε πουλί,
αχόρταγο,γερό κι αψύ
και πέταγε Ουάσιγκτον-Νεβάδα,
διακόσιες δυο φορές την εβδομάδα!

Κι έτσι, η Σύλβια η φτωχή,
σκυφτή στο φούρνο ένα πρωί,
το γκάζι άνοιξε για να ζεστάνει,
τον κρύο Έρωτά τους μάνι μάνι...

Μα για πιο σίγουρη δουλειά,
είπε να μπει κι αυτή βαθιά,
για να φυσάει τη φωτιά μη σβήσει
κι ο Έρωτας -ο ψόφιος- δεν ροδίσει...
..................................
Εκεί είν' ακόμα και φυσά!
Σαράντα χρόνια συναπτά!
Πετάει σαν τρελή, χαδιάρα κίχλη,
μες στου γκαζιού τη νεκρική ομίχλη!

Προβολές: 70

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Επόμενη καταχώριση >

Σχόλιο από τον/την για πάντα μαζί στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:14: Ο ποιητής κάνει τη μοίρα του ζαβή?
Ή ,τάχα, αυτή 'ναι που γεννά τον ποιητή?

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:30: Επί σκηνής
και μετά την αυλαία.
Αντίδοτο στην υποψία
η ευλογία του ταλέντου.

Σχόλιο από τον/την NaTaSsA στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 16:20

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:28

Σχόλιο από τον/την fygas στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 18:58: ευγε

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:16: Εξαιρετικο!!!
Μπραβο!

Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 19:30: Θαυμάσιο!!!!καλησπέρα

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 20:25

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 19 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:47: Πότε στο πλην, πότε στο συν,
μα πάντα στης ψυχής το "αμήν",
γεννούσαν τα ωραία θαύματά τους,
εκεί που σπαρταρούσαν τα κορμιά τους!

Τι να πω τώρα εκτός από !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 20 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:55: ΄"Το να πεθαίνεις
Είναι μια τέχνη, όπως και καθετί άλλο.
Εγώ το κάνω εξαιρετικά καλά.
Έτσι όπως το κάνω είναι σαν κόλαση.
Έτσι όπως το κάνω μοιάζει αληθινό.
Μπορείς να πεις ότι έχω το χάρισμα."
(Απόσπασμα από το ποίημα «Λαίδη Λάζαρος»)

Η Σύλβια Πλαθ ήξερε εξαιρετικά καλά να πεθαίνει...
είχε -κι αυτό το χάρισμα

Εσύ έχεις το χάρισμα της τέχνης του λόγου...
Μοναδικό αφιέρωμα !!!!!!