ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΚΙΖΑ

[Χαρης]

Βραδια Σαββατου σταγονες της βροχης,
κατω απ τη μαρκιζα, τα ματια δακρυσμενα,
πικρο το βαρος, μια σταλα της ψυχης,
τοτε που εφυγες, και φιλησες δυο ματια ξενα

Θα πιω κρασι της λησμονιας, να σβησω
τα χναρια, που αφησες σε τουτη τη γωνια.
Κατω απ τη μαρκιζα, το πρωτο μας φιλι, να ξαναζησω.

Μια τελευταια, μονο μια φορα,
το ονειρο μιας νυχτας, γλυκα να αναπολησω,
απο τη γλυκα των χειλιων σου να μεθυσω,
και μες το βαθος των ματιων σου να χαθω.

Θα πιω κρασι της λησμονιας .......
Θα πιω κρασι της λησμονιας.......

κατω απ τη μαρκιζα, μεσα στη βροχη,
σε μια στιγμη να σβησω.



απο το Μουσικο Ανθολογιο > Λευκο Πανι >
Στιχοι / Μουσικη / Χαρης Γεωργιαδης
Τραγουδι / Σωτηρης Μαυροδης

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
καλημερα

[Έρως στο Κουρμπέτι]

Γειά σου Χάρη, με άγγιξες !!!! Πάρα πολύ Όμορφο!!!!!

[Παντελής]

ποιήμα Χάρη μου!!!!!!!!!!!!!

[ermioni]