Καποτε..

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ]

Καποτε θα γραψουν
οι οριζοντες για μας,
γραμμες περηφανες
θολες και τεθλασμενες,...

...θα αλλαζουν το ρολοι
οι αιωνιες εποχες
κρυφα !!,να μην τις δουν
οι περασμενες.

#

Καποτε, αναστημα
στη νυχτα τους,
θα ορθωσουνε
ακομα κι οι σκιες...

...την καλημερα,ναι!!
επιτελους, καποτε
θα την γλυκαινει
μονον ο καφες!!

#

Καποτε ο Ανταρης
θα φεγγει ,χρωμματα
εκει που μονος του
καυχιοτανε ο ηλιος...

...στις σαρκες που ποτε
δεν τις σεβαστηκε κανεις,
ο ..καρχαριας ο λευκος
θα στεκει διπλα φιλος.

#

Καποτε οι λεξεις οι βαριες
απ΄τα μεγαλα λογια
θα σχιστουνε
θα χωρισουν...

...κι ανασες κεινες οι παλιες
των μελλοθανατων κεριων
θα σηκωθουν στο μνημα τους,
κι απ΄την αρχη θα ζησουν

#

Κι οπως θα ανθισουν καποτε
τα ανθη της ψυχης
μονο για να στολισουνε
της μοιρας μας τις βάσκες..

...θα, ναι ο καιρος ο ετοιμος
στη φεξη της ζωης,
Καποτε που θα σ΄αγαπω
κι εγω!!, χωρις τις μασκες

[Ειρήνη]

Ανοίγει ορίζοντες στα θολά τοπία...χρώματα και φέγγη στις σκιές.....

Στην κατηγορία των καταπληκτικών όπως πάντα άλλωστε!!!!!!!!!