Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

κανεις δεν ειναι κανενος

Κανεις δεν ειναι κανενος
μου ειπες ενα βραδι
δiχως γιατι, μ’ ενα φιλι
χαθηκες στο σκοταδι.

Εμεινα να σε κοιτώ
και την καρδια μου να κρατώ
για να μη σπασει.
Μα πως να εξηγησω στην καρδια
οταν με πονο με ρωτα
πως σε ‘χει χασει;

Κανεις δεν ειναι κανενος
στον δρομο στεκομαι κενός
χωρις εσενα.
Μεσα στα ματια τα υγρα
μεσ’ τη σπασμενη μου καρδια
ψαχνω εμενα.

Προβολές: 178

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 19 Ιούλιος 2010 στις 0:15: έτσι Σπήλιο ...έτσι !!!

ωραίος!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 19 Ιούλιος 2010 στις 22:14: Μπράβο!!!!
καταπληκτικό!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 19 Ιούλιος 2010 στις 22:40: ωραίο το δραματικό σου στιχάκι Σπήλιο.

καλό βράδι.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 10 Ιανουάριος 2012 στις 12:49: Γεια σου Αστέρι μας με τα Αστεράτα!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 10 Ιανουάριος 2012 στις 12:49: Υπέροχος και καταπληκτικός πάντα και παντοτινά!!!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιανουάριος 2012 στις 19:53: '

Γειά σου Αισχύλε με τα ερωτικά σου !

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 10 Ιανουάριος 2012 στις 19:54: '

"Κανεις δεν ειναι κανενος
στον δρομο στεκομαι κενός
χωρις εσενα.
Μεσα στα ματια τα υγρα
μεσ’ τη σπασμενη μου καρδια
ψαχνω εμενα. "

Τραγουδάρα !

Μακάρι κάποιος να το μελοποιούσε ........

.