Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Καινούργια αυγή

Ψηλά βουνά και θάλασσες
στο νου μου ταξιδεύουν
περίμενα εδώ μα άργησες
οι μνήμες μου αλητεύουν

Μα δεν ξεχνώ πως πέρασες
σαν ήλιος στην καρδιά μου
τα δώρα που μου χάρισες
πληγές στην μοναξιά μου

Κλείνω τα μάτια σαν κοιτώ
άσχημος είναι ο κόσμος
μόνο το βλέμμα σου ζητώ
φρέσκος μυρίζει δυόσμος

Στον άγριο μέγα χείμαρρο
του Ερώτα του πάθους
βαρκάκι έπεσα μικρό
στην αγκαλιά του λάθους

Σταυρέ μου σε αγάπησα
μου έμαθες να πονώ
στα αγκάθια μου περπάτησα
κι έμαθα να Αγαπώ

Έτσι ξημέρωσε η αυγή
στο νέο πρόσωπό μου
λουλούδια γέμισε η γη
γέννησα τον καρπό μου

Προβολές: 51

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την giorgos sigos στις 20 Δεκέμβριος 2010 στις 17:03: εξοχο ποιημα

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 20 Δεκέμβριος 2010 στις 19:13: .
Πολύ ωραίο!!!!!

Δάσκαλος ανθεκτικών οδών
του πόνου ο Σταυρός
γεννάει τη συμπόνοια μας
σ` ανθρώπους αλλαγών...

Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Δεκέμβριος 2010 στις 19:15: Παρα πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 21 Δεκέμβριος 2010 στις 1:00: Ωραίος!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 21 Δεκέμβριος 2010 στις 19:31

Σχόλιο από τον/την panagiotis7 στις 21 Δεκέμβριος 2010 στις 20:01: Πολύ ωραίο

μπράβο

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 22 Δεκέμβριος 2010 στις 1:25: Στον άγριο μέγα χείμαρρο
του Ερώτα του πάθους
βαρκάκι έπεσα μικρό
στην αγκαλιά του λάθους

πολυ καλο!!